సునీతి కథ
29
వినుటకు వేడుకగా నున్నది. నిక్కము వక్కాణింపుమని అడిగిన నవ్వుచు నాపూబోడి యిట్లనియె.
శ్లో॥ మితం దదాతి హిపితా మితం మాతా చ సోదరః
ఆమితస్య ప్రణాతారం భర్తారం కొన పూజయేత్ ॥
అవ్వా! లోకములో దల్లి యు దండ్రియు, అత్తయు, మామయు, బంధువులు, అన్నలు, దమ్ములు మొదలగువారు మితముగా నిత్తురు. అమితముగా నిచ్చువాడు పతియొక్క రుండే. సతికి బతికన్న నాప్తులులేరు. పతిఏ దైవము నాకీ యైశ్వర్యము పతి సంపాదితము గాక పితృసంపాదిత మెట్లగును? నాకు సంతాన మింకనుం గలుగలేదు. నాయందు పతికిప్పుడు మక్కువయే గలిగియున్నది. మగవారు స్వతంత్రులు గదా! వారి యిష్టము కెప్పుడును పడతులు విఘ్నములు చేయరాదు. కొందఱు స్వల్పవిషయముకై పతుల నవమానపఱతురు. అట్లుచేయుట నా యభిప్రాయము కాదు. గతమును గురించి చింతించినను లాభములేదు. ప్రస్తుతము దైవానుగ్రహము వలన నాకే కొదవయునులేదు. అని పలుకుచు దానికి భోజనము పెట్టి మార్గభృతికిది చాలునని పలుకుచు నొకముత్యాలహారము గానుకగా నిచ్చినది.
సంతోషపూర్వకముగా స్వీకరించి దీవించుచు నా దూతిక యింటికి వచ్చి అచ్చట జరిగిన విశేషము లన్నియుం జెప్పి యాహారమును జూపెను. అనంగచంద్రిక యామె దాతృత్వమును మెచ్చుకొనుచు నోహో! ఈ జయభద్రు డెంత మాయవాడు. రహస్యముగా భార్య కన్నియు నిచ్చుచు శూన్యహస్తములతో నాయొద్దకు వచ్చును. ఈహారమొక్కటియే వేయిదీనారముల వెల గలిగియున్నది. యిట్టిది యొకనాఁడైన నాకు దెచ్చియిచ్చుట లేదు. ఈ లోభివానిని నమ్మి నాయైశ్వర్య మంతయుఁ బోఁగొట్టుకొనుచున్నదాన ఏదియైన అడిగితినేని నేను తండ్రిచాటువాఁడ ననియు నా కేమియుఁ దొరకదనియు జెప్పుచుండును.
ఈ బొంకరి నేమిచేసినను బాపములేదు. అన్నన్నా! నన్ను వీఁ డెంతభంగపెట్టెను! మా ముసలిది చెప్పిన మాటలు వినక ముందెప్పుడో నన్నుద్ధరించునని గంపెడాసతో నుంటినిగాని యిటువంటివాఁడని యెఱుఁగకపోతిని కానిమ్ము! వీని కీరాత్రియే తగిన ప్రాయశ్చిత్తము సేయఁబుత్తును. అని తలంచుచుఁ దన కంతకు మున్ను గృతపరిచయు లై యున్న నల్వురు దొంగలకు వర్తమానముచేసి పారితోషికమిచ్చి వానితోఁ జెప్పవలసిన విషయములం జెప్పి పంపినది.
జయభద్రుఁడు యథాప్రకారము నాఁటిరాత్రి యింటియొద్ద భోజనము జేసి దానియింటికిఁబోయెను. కాని అదియు వానిఁ బూర్వమువలె గౌరవింపక తనకు దేహములో స్వస్థతలేదనియు నీదివసమున మఱియొక మంచముమీఁద బరుండవలయునని దాసీముఖముగాఁ జెప్పించి అట్లు చేయించినది.
అతఁ డారాత్రి అనంగచంద్రిక అస్వస్థతగా నున్నదనుమాట విని మిక్కలి బరితపించుచుఁ బరిచారికంజూచి "ఏమే చేటీ! అనంగచంద్రిక యెచ్చటనున్నది?
