పుట:Kaseemajilee Kathalu 3 Part Madhira Subbanna Deekshitulu.pdf/172

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

దుష్టవర్మకథ

175

దు -- (పకపక నవ్వుచు) వహవ్వా? వహవ్వా? మాబాగా యున్నది. భాగవతార్థము - ఇదియా యింకా ముందున్నది చూడు. చదువు. చదువు.

సుభ - మ. జంఘాలత్వముతో నగోపరిచర త్సారంగహింసేచ్ఛను
          ల్లంఘింపగమకించుసింహము క్రియన్ లంఘించిపౌరప్రజా
          సంఘాతంబులు తల్లడిల్ల హరికంసప్రాణ హింసార్దియై
          లంఘించెం వెసఁగంసుమీదిఁకిరణోల్లాసంబు భాసిల్లగాన్.

రామ - అట్లు రాక్షసగురువునకు మిత్రుండయిన బ్రహస్పతిని దృష్టద్యుమ్నుడు వంచింపగాజూచి యా యవమానము తనదేయనుకొన మిక్కిలి కోపించి కంసుడు యుద్ధమునకురాగా జూచి హరి అనగా యిక్కడ సుగ్రీవుడని చెప్పుకొన వలయును, పర్వతముమీదనుండి లేడిపిల్లమీదికి నుఱికెడు సింహములాగునేయుఱికి గొంతువుపట్టుకొని నులిమినవాడాయెను.

దు - అయ్యా! అంతటితో జాలును కాని దీనికి సమాధానమెద్దియో తరువాత జెప్పెదనంటిరి. సామరస్యమెట్లో చెప్పుడు పప్పుబియ్యము కలిపినట్లే యున్నది.

రామ - సామరస్యము చెప్పవలయునా ? మొదటిది రామాయణములో భారతార్థము. రెండవది భారతములో రామాయణార్థము. మూడవది రెండును నాలుగవది రెండిటిలో భాగవతార్థము తెలియదా సహాయము వారికి వీరు చేయగా వీరికి వారు చేసినారు. తప్పేమి.

దు - మేలుమేలు. భళిభళి బాగుబాగు ఇదియా చివరకు చెప్పినది. సంతసించితిమి కాని ఇక ప్రత్యక్షపురాణమెట్లో చెప్పుడు అదియును విని సభ చాలింతము.

రామ - చిత్తము అని వెనుకటి పద్యములు వెండియుం జదువుచు బ్రాహ్మణులు తన సహాయము చేయుచుండ గర్ణుడు రావణు నిట్లు తాకెనని యత్యాగ్రహముతో లేచి సింహాసనమున గూర్చున్న యీ దుష్టవర్మను క్రిందబడవేసి దృష్టద్యుమ్నుడు బృహస్పతి నిట్లు తలగొరిగెనని యొకకత్తిచే జుట్టుకోసి సుగ్రీవుండు కంసు నిట్లు తన్నెనని నాలుగు తన్ని హనుమంతుండు సుశర్మయిల్లు ఇట్లంటించెనని యంతకు మున్ను సిద్దపరచియుంచిన కరదీపిక వెలిగించి యందున్న దూదిరాశి నటించెను. అప్పుడు సభాభవనమంతయు నంటుకొని ఛటచ్ఛటారావములతో నింగి పొడువున వెడలి అగ్నిహోత్రుడు రెండుగడియలలో నాభవనము లన్నియు భస్మావశేషము గావించెను. అప్పుడందున్న పౌరులెల్ల నాహాకారములు సేయుచు వీధిలోబడిరి. దుష్టవర్మ గుండెలు బాదుకొనుచు నేలబడి పొరలిపొరలి యేడువదొడంగెను. అప్పుడు రామలింగకవి యీక్రింది శ్లోకములం జదివెను.

శ్లో॥ తతస్తులంకా సహనా ప్రదగ్ధా నరాక్షసా సాశ్వరధాసనాగా
      హాతాత హాపుత్రక కాంతమిత్ర హాజీవితం భోగయుతం సుపుణ్యం
      ---------- సహంధాబ్రు సద్భశ్శబ్దః కృతో భీమతతస్సుభీమః॥