గిరీశ : కోవఁటి దుకాణవాఁ? కస్పా బజార్లోగాని యిటివేపులేదు.
బంట్రోతు :(గట్టిగా చెవిదగ్గిర నోరు పెట్టి) పోటిగరావులు కరీదిస్తారా యివ్వరా?
గిరీశ : బస, రాథారీ బంగళాలో చెయ్యొచ్చును.
బంట్రోతు : యాడాది కిందట మీరూ సానిదీ కలిసి యేసుకున్న పోటిగరావుల కరీదు మా పంతులు నిలబెట్టి పుచ్చుకొమ్మన్నారు.
గిరీశ : ఓహో నీవటోయ్‌ , యవరో అనుకున్నాను. నింపాదిగా మాట్లాడు. నింపాదిగా మాట్లాడు. రేపు వుదయం యెనిమిది ఘంటలకి పూటకూళ్ళమ్మ యింటికి వస్తే అణా పైసల్తో సొమ్మిచ్చేస్తాను. మీ పంతులికి స్నేహం మంచీ చెడ్డా అక్కర్లేదూ?
బంట్రోతు : మాటల్తో కార్యం లేదు. మొల్లో శెయ్యెట్టి నిల్చున్న పాట్ని పుచ్చుకొమ్మన్నారండి.
గిరీశ : పెద్ద మనిషివి గదా నువ్వూ తొందరపడ్డం మంచిదేనా? నీ తండ్రి యంత పెద్ద మనిషి. యీ చుట్ట చూడు యంత మజాగా కాల్తుందో. హవానా అంటారు దొర్లు దీన్ని. రేప్పొద్దున్న రా రెండు కట్టలిస్తాను.
బంట్రోతు : శిత్తం, సొమ్ము మాటేం శలవండి.
గిరీశ : చెప్పాను కానా? రేప్పొద్దున్న యివ్వకపోతే మాలవాడి కొడుకు ఛండాలుడు.
బంట్రోతు : మాలడికొడుకు శండాలుడు కాకుంటే మరేటండి.
గిరీశ : నీకు నమ్మకం చాలకపోతే యిదిగో గాయత్రీ పట్టుకు ప్రమాణం చేస్తాను.
బంట్రోతు : శిత్తం, రేపు పొద్దున్న సొమ్మియ్యక పోతే నా ఆబోరుండదండి.
గిరీశ : ఆహాఁ. నీ ఆబోరు ఒహటీ, నా ఆబోరు ఒహటీనా? (బంట్రోతు నిష్క్రమించును.) ఇన్నాళ్ళకి జంఝంప్పోన వినియోగంలోకి వచ్చింది. థియాసొఫిస్టుసు చెప్పినట్లు మన ఓల్డు కస్టంసు అన్నిటికీ యేదో ఒహ ప్రయోజనం ఆలోచించే మనవాళ్ళు యార్పరిచారు. ఆత్మానుభవం అయితేనేగాని తత్వం బోధ పడదు. ఈ పిశాచాన్ని వదుల్చుకునేసరికి తల ప్రాణం తోక్కొచ్చింది. శీఘ్రబుద్ధేః పలాయనం. పెందరాళే యీవూర్నించి వుడాయిస్తేనే కాని ఆబోరు దక్కదు. యిక మధురవాణి యింటికి వెళదాం. మేక్‌ హే వైల్దీ సన్‌ షైన్స్‌ అన్నాడు.
2-వ స్థలము. మధురవాణి యింట్లో గది.
[రామప్పంతులు కుర్చీమీద కూర్చుండును, మధురవాణి యెదుట నిలుచుండును]
రామ: (జేబులోనుంచి చుట్టతీసి పంటకొన కొరికి) పిల్లా, అగ్గిపుల్ల.
