సౌజ- అదిచదివిన వారికల్లా విలువలేని గొప్ప స్నేహితుడొకడు దొరుకుతాడు.
మధుర- యెవరండి ఆస్నేహితుడు?
సౌజ- శ్రీకృష్ణుడు.
మధుర- శ్రీకృష్ణుడు సానిదానితోకూడా స్నేహంకడతాడా అండి?
సౌజ- శ్రీకృష్ణుడు తన్ను నమ్మినవారితో అల్లా స్నేహం కడతాడు. పరమాత్మకు జాతిభేదంలేదు.
మధుర- శ్రీకృష్ణుడు ఆంటీనాచికాడా అండి?
సౌజ- యేమి పెంకెవు!
మధుర- అయితే యీపుస్తుకం చదువుతాను. చదివి మంచిదానను అవుతాను.
సౌజ- కావలిస్తే ఆపుస్తుకం తీసుకువెళ్లు.
మధుర- కృతార్థురాలను- శలవా?
సౌజ- (వెన్ను కుర్చీవేపుచూచి యోచించి)నువ్వు మంచిదానివి. యెవరో కాలుజారిన సత్పురుషుడిపిల్లవై వుంటావు. యీవృత్తి మానలేవో? స్థితిలోపమా?
మధు- దైవానుగ్రహంవల్ల లోపంలేదు. నావృత్తియొక్క హైన్యత గుర్తెరుగుదును. సత్పురుషులదయ సంప్రాప్తమైన తరవాత దుర్వృత్తి యేలవుంటుంది?
సౌజ- (భగవద్గీతాపుస్తకము మీదనున్న శ్రీకృష్ణుని విగ్రహమును వేలునజూపి)సత్పురుషుడనే నామము సార్థకముగాగల యీ సత్పురుషుణ్ణి నీకు యిచ్చాను ఆయన స్నేహం బలమైనకొలదీ మాబోంట్లను తలచవు.
మధు- అప్పటప్పట తమదర్శనము చేసుకోవచ్చునా?
సౌజ- (తటపటాయించును.)
మధు- వృత్తిమానినా, మంచి-
సౌజ- అయితే రావచ్చును.
మధు- కృతార్థురాలను. (పుస్తకము వక్షమున ఆని చేతులు జోడించి) శలవు!
సౌజ- మరోమాట! (మధురవాణి ప్రశ్నార్థకముగా కనుబొమలెత్తి చూచును) నీకు గిరీశంగారి పరిచయం యెక్కడ?
మధు- క్షమించండి.
సౌజ- చెప్పవా?
మధు- తాము చెప్పకతీరదని ఆజ్ఞాపిస్తే దాటగలనా? పాపము ఆయనను బతకనియ్యండి.
సౌజ- అతడి బతుకుమాట ఆలోచించుతున్నావు. వీడు అవ్యక్తుడైతే, పాపము ఆ బుచ్చమ్మ బతుకు చెడుతుంది. అది ఆలోచించావుకావు.
మధు- (ఆలోచించి)అవును. ఆయన నాకు కొంతకాలం యింగిలీషు చదువు చెప్పేవారు. కొంతకాలం వుంచుకున్నారు కూడాను.
