లుబ్ధా- పో, ముండా నువుకూడా నాయింట్లోంచి. (మీనాక్షిని పైకితోసి తలుపు గడియవేయును.)
రామ- అసిరిగా. చంపేశాడ్రా- కాలెవిఁక విరిగిపోయిందిరా.
అసి- (నిమ్మళంగా) దెయ్యానికెట్టింది తింతే యేటౌతదిబాబూ ? (గట్టిగా) కానేళయిల్లు జొరబడితే, బుగత తన్నడా ?
రామ- (మీనాక్షితో) నువ్వు యింట్లోకి వెళ్లిపో.
మీనా- మరి యింట్లో అడుగుపెట్టను. నాసరుకులు లేకపోతే పాయను. రండి రాజమేంద్రం పోదాం.
రామ- తలిచినప్పుడేనా తాతకి పెళ్లి?
మీనా- మీయిష్ట వొఁచ్చినప్పుడు పెళ్లాడుదురుగాని, యింట్లోంచి లేవదీసుకొచ్చారుగదా? యిహ నేను మీతో వుండవలసినదాన్నే; పదండి.
రామ- వెఱ్ఱి కుదిరింది రోకలి తలకి చుట్టుకొమ్మన్నాట్ట ! బతిమాలుకుంటాను యిప్పటికి యింట్లోకి వెళ్లిపో.
మీనా- మరి యీజన్మంలో యీ యింట్లో అడుగుపెట్టను.
రామ- అసిరిగా, మీనాక్షి వొక్కర్తావుంటుంది. కాపాడి, బుగత తలుపుతియ్యగానే లోపలికి తీసికెళ్లు- (పరిగెత్తును. మీనాక్షి వెంటపడును.)
(రామప్పంతులు యింటియదట.)
రామ- (తలుపుతట్టి) వేగిరం, వేగిరంతియ్యి.
మధురవాణి- (తలుపు అవతలనించి) యేవిఁటాతొందర ?
రామ- ఆకుచిట్టెడ వెంట తరువుఁతూంది.
మధు- చిట్టెడ కనపడగానే తలుపుతీస్తాను.
రామ- తలుపేసుకు కూచుంటే నీక్కనపడ్డం యలాగ ? నువ్వు తలుపు తీసేలోగా నన్ను కాటేస్తుంది.
మధు- నా కంటేదీ?
రామ- కంటె, కంటె, అని తపిస్తున్నావేవిఁటి ? నిలబడ్డపాటున నూరుకంటెలు కురిపిస్తాను.
మధు- మీ నూరుకంటెలూ మీరు వుంచుకుని, నావొక్కకంటె నాకిచ్చి, మరీ యింట్లో అడుగుబెట్టండి.
రామ- రేపు పొగలుగాని కంటె యివ్వనన్నాడు లుబ్ధావధాన్లు.
మధు- రేపే యింట్లో కొత్తురుగాని, మించిపోయిందేవీఁ లేదు.
రామ- యింతట్లో చిట్టెడ మీదపడితే ?
మధు- సకేశా ? అకేశా ?
రామ- పిల్లికి చెలగాటం, యలక్కి ప్రాణపోకటా !
