రామ- బుద్ధితక్కువంటే బుద్ధితక్కువా? ముండనిబుఱ్ఱ చితకపొడిచెయ్యాలనివుంది. దీనికింద యంత సొమ్ము తగలెట్టానూ !
మీనా- యెప్పుడుతోలేస్తారు ?
రామ- యెప్పుడోనా ? రేపే. లంజ యంత పతివ్రతవేషం వేసిందీ ?
మీనా- మనవెఁప్పుడు వెళ్లిపోవడం ?
రామ- యక్కడికి?
మీనా- మతి పోతూందా యేవిఁటి ? రాజమేంద్రం ?
రామ- అవును. రేపు దాన్నితోలేస్తానా? యెల్లుండి మనం వుడాయిద్దాం. గాని నీసరుకులు తెచ్చుకుంటావా, ముసలాడికి వొదిలేస్తావా ?
మీనా- నాకున్నదల్లా నాసరుకులే; యెలా వొదిలేస్తాను ? నా సరుకులపెట్టె తాళం మానాన్నదగ్గిరుందిగదా యేవిఁగతి ?
రామ- నా ప్రయోజకత్వం నీకేం తెలుసును ? యిదుగో యీ రింగునవున్న యినప ములికీతో నీచిత్తవొఁచ్చిన పెట్టెతాళం తీసేస్తాను. గాని నాకంటె యక్కడుంది ?
మీనా- గుంటకి పెట్టిందా ? రాత్రివేళ, నాబట్టల పెట్లోపెట్టేది.
రామ- నీపుణ్యవుంటుంది ఆ బట్టలపెట్టె వోమాటుతీసిచూతూ. రేపు దానికంటె మధురవాణికిచ్చి, ముండని తగిలేస్తాను.
మీనా- ఆగుంట బట్టలపెట్టె తాళం పారేశింది.
రామ- ములికితో తీసేస్తాను.
మీనా- నా సరుకులపెట్టె తాళంకూడా తీసేసిపెడతారూ ?
రామ- అద్దే !
మీనా- నన్ను పెళ్లాడతానని ప్రెమాణం చేశారుకారే ?
రామ- దీపం ఆర్పేస్తే పెట్టెతియ్యడం యలాగ ?
మీనా- అగ్గిపుల్లవుంది.
రామ- ఐతే యిదిగో, నిన్ను తప్పకుండా పెళ్లాడతానని యీ దీపం ఆర్పేస్తున్నాను.
(రామప్పంతులు దీపం ఆర్పి మీనాక్షిని కౌగలించుకొని యెత్తును.)
రామ- యిలా యెత్తుకు తీసుకుపోతాను రాజమహేంద్రవరం.
(లుబ్ధావధాన్లు చీకటిలోవచ్చి కఱ్ఱతో రామప్పంతులు కాళ్లమీద కొట్టును. మీనాక్షి కిందపడును.)
లుబ్ధా- బందిపోటు గాడిదెకొడకా !
రామ- సచ్చాన్రా (వీధిలోకి కుంటుకుంటూ పోవును.)
