దుకా-- తమవంటివారి ద్రయవల్లగురూ! (నలుగురివైపూచూసి) చూశారాబాయీ నేను యెప్పుడూ యీమాటేగదా చెపుతూవుంటాను? అఖాడాకి వొస్తేగాని పరబ్రెమ్మం పట్టుపడ్డం యెలాగు?
బైరాగి-- అమృతమనేది యేమిటి? సారాయే! నాడు యిదేగదా తాగడానికి దేవాసురులు తన్నుకుచచ్చారు?
వీరేశ-- చివచివా! చివచివా!
మనవాళ్ల-- రామనుజ - రామానుజ!
మునస-- కాట్లాటమాని యినండొస్సి. యెఱ్ఱిగొల్లోళ్లు.
హెడ్డు-- గురూ, మరివొక రసలింగం చేయించి, శిష్యుడికి దయచెయ్యాలి.
బైరా-- అలాగె.
మున-- గురూ! బంగారం సేస్తారుగదా, అదెట్టి, హరిద్దొరంలో మటం కట్టించక మాలాటోళ్లని డబ్బెందుకడుగుతారు?
బైరా-- మేం చేశే స్వర్ణం మేవేఁ వాడుకచేస్తే తలపగిలిపోతుంది.
హెడ్‌-- అవివేరే రహస్యాలు వూరుకొండి మావాఁ! గురోజీ! హరిద్వారంలో చలిలావుగాబోలు?
బైరాగి-- నరులక్కద్దు- మాబోటి సిద్ధులకు, చలీ, వేడీ, సుఖం, దుఃఖం, యెక్కడివి-
హెడ్‌-- ఆహా! అదృష్టవఁంటె సిద్ధుల్దే అదృష్టం.
మునస-- గురు, హరిద్దోరంనించి యెప్పుడు బైలెళ్లేరు?
బైరా-- రెండురోజులయింది. మొన్న ఉదయం ప్రయాగ, నిన్న వుదయం జగన్నాధం శేవించాం. ఖేచరీగమనమ్మీద ఆకాశమార్గాన్న పోతూవుండగా మీవూరి అమ్మవారు వనందగ్గిర గమనం నిలిచిపోయింది. యేమిచెప్మా? అని యోగదృష్ఠిని చూచేసరికి అమ్మవారి విగ్రహముకింద ఆరు నిలువులలోతున, మహాయంత్రం వొకటి స్థాపితమై కనపడ్డది. అంతట భూమికిదిగి, అమ్మవారిని శేవించుకొని, ప్రచ్ఛన్నంగా పోదావఁంటూంటే, యీ భక్తుడు మమ్ముల్నిపోల్చి నిలిపేశాడు.
దుకా-- చూడగానే, నేను సిద్ధుల్ని పోలుస్తానుగురూ-
మునస-- సుక్కేసేవోళ్లని మాబాగా పోలుస్తావు. మావూరమ్మోరు జగజ్జనని! మా చల్లనితల్లి.
బైరాగి-- బ్రహ్మోహం! బ్రహ్మోహం!
హెడ్‌-- ఆహా! యోగమహత్యం! స్తానాల్చేసి, ముక్కుబిగించే బ్రాహ్మలకి లేవుగదా యీ సిద్దులూ?
బైరా-- వేషానికీ - జ్ఞానానికీ దూరంకాదా తమ్ముడా? మాతాతగారు చెప్పలేదా? "ఆత్మశుద్ధిలేని యాచారమదియేల" అని?
