లుబ్ధా-- బాబ్బాబు! సీసా నాయింట్లో పెట్టకు. మీయింట్లో పెట్టించండి.
గవర-- మాపిల్లలు తేనెసీసా అని బిరడా తీసినట్టాయనా, రెండు దెయ్యాలూ వొచ్చి మళ్లీ మీయింట్లోనే వుంటాయి.
లుబ్ధా-- అయితే, సీసా భూస్థాపితం చెయ్యండి.
గవర-- భూస్థాపనం మజాకాలనుకున్నారా యేమిటి? భూస్థాపితం చెయ్యడానికి యంత తంతుంది! పునశ్చరణచెయ్యాలి, హోమంచెయ్యాలి, సంతర్పణచెయ్యాలి.
లుబ్ధా-- నాయిల్లు గుల్లచెయ్యాలి!
గవర-- మీకలా తోస్తే నాకేంపోయింది? యీ మూతతీసేసి, నామానాన్న నేను వెళ్లిపోతాను.
లుబ్ధా-- మూతెందుకు తీసెయ్యడం. నాకుకలిగినది తృణవోఁ కణవోఁ యిస్తాను. ఆమూత తియ్యకుండా ఆసీసా అలావుంచివెళ్లండి.
పూజా-- యేవీఁ అవధాన్లుగారి గడుస్తనం! నేపోగానే పాతిపెట్టడానికాయెత్తు? ఆసీసా తగిన శాంతిచెయ్యందీ భూస్థాపితం చేశారంటే, నేను రౌరవాది నరకాలకి పోనా? యిప్పుడె బిరడా తీసేస్తాను.
లుబ్ధా-- తియ్యకు, తియ్యకు. రేపు ఆశాంతేదో తగలేతుగాని.
గవ-- అష్లాగైతే, యీరాత్రల్లా యీసీసా దగ్గిరపెట్టుకు పెరట్లో పడుకుంటాను. మీరు వెళ్లి నిర్భయంగా పడుకుని నిద్రపోండి.
(నిష్క్రమించును.)
రామ-- మావాఁ! ఓ మాట.
(రామప్పంతులూ, లుబ్ధావధాన్లూ పక్కకు వెళ్లి మాట్లాడుదురు.)
రామ-- నాకంటె మాటేవిఁటి, మావాఁ?
లుబ్ధా-- మీకంటె మీయింట్లోనేవుంది.
రామ-- మీపెళ్లాం మాయింటికి వెళ్లిందని మీరంటున్నారుగాని, అక్కడికి ఆపిల్ల రాలేదు కంటాతాలేదు.
లుబ్ధా-- అయితే యేవైఁందో! నాకేం తెలుసును?
రామ-- వొద్దు సుమండీ - నాకంటె నాకిచ్చెయ్యండి - నేను మాకానివాణ్ణి.
లుబ్ధా-- కంటె, గింటె, నాకు తెలియదు.
రామ-- నీకు తెలియకపోతే మరెవరికి తెలుసును? గవరయ్య, నీపెళ్లాం దెయ్యవైఁందన్నాడుగదా? నువ్వూ నీకూతురూ కలిసి దాన్ని చంపేశారుకాబోలు.
లుబ్ధా-- ఓరి! గాడిదకొడుకా (కఱ్ఱతో కొట్టబోవును.)
రామ-- నాకంటె అపహరించావుగదా? నీపని పట్టిస్తాను వుండు. (నిష్క్రమించును.)
లుబ్ధా-- (తనలో) కంటె యావైఁనట్టుచెప్మా? (పైకి) అమ్మీ!
