నయం. అల్లరికాకుండా హెడ్డుచేతులో పాతిక రూపాయలుపెట్టి, రేపురాత్రి బయల్దేరి కాశీపోయి, గంగలో ములిగానంటే అన్ని పాపాలూ పోతాయి. కాశీవాసవేఁ చేసుకుంటాను. భగవంతుడు బుద్ధొచ్చేటట్టు చేశాడు. లేకుంటే, ముసలివెధవకి పెళ్లిచేసుకోవడపు పోయీ కాలవేఁవిఁ? అన్నివిధాలా యీ రామప్పంతులు నాకొంప తీశాడు.
(రామప్పంతులు ప్రవేశించి.)
రామ-- యేవిఁటి మావాఁ రావఁప్పంతులంటున్నారూ?
లుబ్ధా-- యేవీఁలేదూ.
రామ-- యింతరాత్రివేళ పచారు చేస్తున్నారేవిఁ?
లుబ్ధా-- యేమీలేదు - నిద్దరపట్టక.
రామ-- మావఁగారూ, ఆకంటె యిప్పుడు తెమ్మని మధురవాణి భీష్మించుకు కూచుంది. శ్రమ అని ఆలోచించక యిప్పించాలి.
లుబ్ధా-- కంటేవిఁటి?
రామ-- మీభార్యాకి పెట్టిన కంటండీ.
లుబ్ధా-- నాభార్యాకి నేను పెట్టలేదు.
రామ-- మీరు పెట్టమంటే, నేను యెరువుతెచ్చానుకానా?
లుబ్ధా-- నేను పెట్టమన్లేదు.
రామ-- అయితే దొబ్బేస్తావా యేవిఁటి? మీభార్యామెళ్లో యిప్పుడా కంటలేదూ?
లుబ్ధా-- నాభార్యా యెవరు? నాభార్యానాడే చచ్చింది.
రామ-- మొన్న మీరు పెళ్లిచేసుకున్న పిల్ల మీభార్యా కాదటయ్యా?
లుబ్ధా-- రెండో పెళ్లిముండ నాకుభార్యా యేవిఁటి?
రామ-- రెండో పెళ్లిముండేవిఁటి?
లుబ్ధా-- రెండో పెళ్లిముండ అని నువ్వే అన్నావు?
రామ-- మాటమీద మాటొచ్చి, వొట్టినే అంటే, అదో దెప్పా?
లుబ్ధా-- వొట్టినే అనలేదు. గట్టే అన్నావు. యిదంతా, ఆగుంటూరు శాస్తుల్లూ నువ్వూచేసినకుట్ర; నాకు నిజం తెలిసిపోయింది. ఆముండ నీ యింటికేవెళ్లింది. మధురవాణిని వుంచుకున్నట్టు దాన్నికూడా నువ్వేవుంచుకో. నాజోలికిరాకు. నీకు పదివేల నమస్కారాలు.
రామ-- నాకంట నాకియ్యమంటే, యీవెఱ్ఱి వెఱ్ఱిమాట లేవిఁటయ్యా?
లుబ్ధా-- నీమాయగుంటా, నీకంటా, నీయింట్లోనే వున్నాయి.