నాగబంధునిక మహాలిని కొనివచ్చెను.
శక్తి:బాలనాగితో మాట్లాడినవా మహాలీ?
మహా: మాటాడినానమ్మా సువర్ణశ్రీకుమారుడే హిమబిందుకు ప్రాణమట. ఆతడు లేనిదే జీవింపలేనంతస్థితికి వచ్చినదట. వారితోటలో కృష్ణాతీరాన కలిసినారట. తండ్రి ఏదియో ఆదేశము నిచ్చినారట. గుండె వ్రయ్యలగునట్లు విచారమున మునిగి మూర్ఛబోయినదట. అతికష్టముమీద మరల సువర్ణుని తుదిసారి కలిసికొన్నదట. అదిమొదలు భగ్నహృదయముతో పడియున్నదట.
శక్తి: ఏమది! ఈ విచిత్రసంఘటన ఏమైయుండును?
మహాలి: ఏమోనమ్మా! చారుదత్తులవారి ఆనతి వీరి అభీష్టానికి తీరని ప్రతిబంధమైనదని బాలనాగి అంటుంది. హిమబిందు తండ్రికి వ్యతిరేకముగా సంచరింప నిష్టములేక బెంగపెట్టుకొని కృశించుచున్న దనియు చెప్పినది.
నాగ : హిమబిందు తండ్రిమాట జవదాటదు. మరి అన్నయ్యగతి ఏమగునో! నన్నుగూడ మొగ మెత్తిచూడడు. చెల్లాయి చెంతకువెళ్ళితే చేరదీసి పలుకరించడు. అదికూడా బెంగ పెట్టుకొన్నది.
శక్తి : భయపడకు వెర్రితల్లీ! అన్నిటికి బుద్ధదేవుడే కలడు.
22. శ్రీకాకుళ ప్రయాణము
శిల్పులు పిచ్చివారు. ఏదో ఆశయము కల్పించుకొని, ఆ ఆశయసిద్ధికై వేదనపాలగుదురు.
ఏ చోట నున్నావొ?
ఏ వీట నున్నావొ?
నీ వెలుగు ధ్యానించి నిలువెల్ల కరిగితినె.
నా హృదయమున వెలుగు
ఊహదాటినమూర్తి
ఎన్ని జన్మలు గడిచె, ఎన్ని యుగములు నడిచె?
వెర్రికాదే నీవు
వెలసితివి నే డనుట?
ఆశయసాఫల్య మంద దీ చేతులకు.
సాధనయె తనవంతు, సిద్ధి తనయది కాదు,
సిద్ధు లెవ్వారొ?
ఆ సిద్ధి తానెట్టిదో!
అని పాడుకొనుచు ఆశయసిద్ధికై ఎంత తపించినను అది లభ్యము కాదు. లభ్యమైనట్లు భ్రమకలుగు నొకప్పుడు. అది వట్టి మరుమరీచికయే.
ప్రేమభంగము సాధారణమానవులకు ఉత్తమగురువు. అందు రసస్వరూపులు, శారదామూర్తులగు కావ్య, శిల్ప, చిత్ర, గాంధర్వపతులకు మహోత్తము గురువు. హిమబిందుప్రేమ నవయౌవనదశపరిణతిమాత్రము. అది మరల సరికూర్ఫరాకుండ భగ్నత
అడివి బాపిరాజు రచనలు - 2
• 131 •
హిమబిందు (చారిత్రాత్మక నవల)
