219
ద్వితీయ భాగము.
నిదె నేఁడు సౌందర్య మెల్లను బ్రహ్మ
చిదిమి చక్క నిరూపు సేసిన యట్టి
రాచకూతురు గొని రవ్వగా కుండ
దాచినమామూలధన మెల్లఁ బెట్టి
గోఁచికాఁడై దానిఁ గొనుచు నే తెంచి................................1050,
లాంచి యున్నాఁడు నీలా గొత్తి చూడ
వాఁడె పో మనతలవాకిట నున్న
వాఁడన్న నది మోము వడిఁ జేవురింపఁ
గోపించి పెట పెటఁ గొఱకి దంతములు
వాపోవుచంకటివానిఁ బోవైచి
'కటకటా! కాటికిఁ గాళ్లు సాచియును
విటతనంబులజాడ విడువఁ డీబడుగు
కొండంగి వీని వెక్కురుతల దఱుగ
ముండగోష్ఠికి ముక్కు మొగ మేడ తనకు
.............................................................................................................
ఇంతవఱకు వినిపింపకుంటిననుట, సౌందర్య... ... రాచకూఁతురు=బ్రహ్మలోకము సం గలచక్కఁదనమునంతయుఁ దీసికొని చక్కనిరూపుగా సేయఁగా నైనట్లున్న యొక రాజకుమారి, గోఁచికాఁడై =ధన మెల్ల రాచకూఁతునకు వెలగానిచ్చి వేయుట చేత కాసుమిగులక కౌపీనమాత్రము మిగిలినట్టి దరిద్రుఁడై, లాఁచియున్నా డు నీలాగు ఒత్తిచూడన్ = నీవిధము ఏమో చక్కఁగా పరిశీలించుటకై పొంచి యున్నాఁడు, జేవురింపన్ = ఎఱుఁబాజఁగా, దంతములు = పండ్లు, వాపోవు . చంక టివానిక్ = ఏడ్చుచున్న చంక లో బిడ్డను, కాటికిఁగాళ్లు సాచియును చావఁబోవు సిద్ధుఁడు గానుండియును - మరణము దాపించినంత ముదుక డయ్యునను ట, విటతనంబులజాడ = జారత్వపుచి న్నెలు, బడుఁగు= బక్కవాఁడు, కొం డంగి=కుటిలుఁడు, వెక్కురుతలదఱుగక్ = వికారపు తలకాయ కోయను,. ముండ తనకు ముండలతోడఁగూడుటకు తగినంత ముక్కు మొగము తీరు
