ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
లోకమందభిమాన ముంచియొ!
నాకు యశ మొనగూర్చ నెంచియొ,
నాకపతి, నా మిత్రు డామను
రాక నడ్డడొకొ!?”
“బ్రతికి, చచ్చియు ప్రజల కెవ్వడు
బ్రీతి గూర్చునొ, వాడె ధన్యుడు;
బ్రతికి డామను ప్రజల నేలును;
చచ్చి, నేనొకడన్.”
“మ్రందుటన్నది బొందె మార్చుట;
ముందు భవమున కల్గు విభవము
నంద, ప్రాజ్ఞుడు వగవ జెల్లునె
చెప్పుడీ” యనియెన్ !
“చదివి చెడితివి చాలున” నే నొక
“డొదవె యశమ"ని బలికె నొక్కం
“డదునునకు డామనుడు రాగా
యనియె నొక్కరుడున్.
అంత పితియసు కాంత పలికెను
కొంత గద్గదికంబు తోపగ,
“ఇంత వరకును ధైర్యమూనితి
మాట నమ్మికచే.”
వచ్చువాడయితేను డమనుడు
వచ్చు నింతకె; చావు కోసము
యిచ్చగించుచు తానె వచ్చునె
పిచ్చి వాడైనన్ !
గురుజాడలు
46
కవితలు
