పుట:Gurujadalu.pdf/85

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది



వింత పలుకుకు విస్మితుండై
కొంత కరకరి తీరి నరపతి,
“యింత యిట్టల మిడునె విద్య”ను
                   చింత చిగురెత్తన్ !

అనియె నరపతి “యటులె కాని
మ్మవని కొంచము విపుల మందురు;
తనువు దాచను తగిన చోటులు
                 కలవు యెటు జనినన్.

“మించు చతురత మాట విరుపున
యెంచి నాడవు చెడ్డ మంచని;
పంచ ప్రాణము లందు ప్రేముడి
                 పరచునే? చెపుమా!

“ఆలు బిడ్డల చూతు వంటివి;
ఆలకించిన వారి శోకము,
తొలగు విద్యలు; తొలగు ధైర్యము
                తొలగు నీతైనన్

“కాన నీకై తనువు నోడెడి
వాని నొక్కని జూపి చననగు;
మానవేశుని యాన తప్పిన
              మాయదే జగము!”

లేచి పలికెను పితియసప్పుడు,
“రాచ సింగమ! ఒడలి కొడ లిదె!
వేచి యుంటిని బ్రతుకు ఫలముకు,
దొరికె నీ నాటన్" ||

గురుజాడలు

40

కవితలు