పుట:Gurujadalu.pdf/503

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

 రణ : అయితే వేదములు ప్రమాణములు కావా?

బిల్హ : మన దర్శనములు మాత్రం అన్నీ వేదప్రమాణం అంగీకరించాయా, వక్కరీతిని అంగీకరించాయా, అన్ని మతాలూ వొప్పుకునే శబ్ద ప్రమాణము నాకు ఒక్కటే కనబడుతున్నది.

రణ : ఏమిటండి అది?

బిల్హ : యౌవ్వనులైన మీరెరుగరా, కుమారా?

రణ : పోల్చలేకుండా వున్నాను.

బిల్హ : విలాస రతులతో సంబంధించిన శబ్దజాలం. ఆ శబ్ద ప్రమాణం సృష్ట్యాదినుండి అన్ని మతాలవారూశిరసావహించుకుంటున్నారు. ఆ ప్రమాణం యొక్క బలం నిన్నటి రోజునే నాకు వ్యక్తమయింది.

రణ : (అయిష్టమును ముఖమున కనపర్చి తరువాత చిరునవ్వు నవ్వును.)

బిల్హ : కుమారా? గురువు మీద శిష్యులకు అలకపొడమిందా? ఏమి ఈ బ్రాహ్మణుడు మహారాజకుమారికల శృంగారం విషయమును ప్రలాపం చేస్తున్నాడా అని కావచ్చును. తరవాత ఇంత పండితుడు అయినాడా అని నవ్వు వచ్చినదా? అయితే బిల్హణుడు కవిశేఖరుడన్న మాట మరచితిరి కుమారా! కవి అంటే యెవడు. వస్తు ప్రపంచమునందు యితరులు చూడలేని సొగసులు చూసేవాడు. ఇతరులకు అవేద్యమైన రసమును అనుభవించేవాడు. కాళిదాసును ఈ విషయంలో ఎంతైనా మెచ్చవలసి వున్నది. ప్రియురాలు దొంగతనంగా ప్రియుడి వెనకపాటున కన్నుమూయుటకు వచ్చేటప్పుడు, ఆమె అందెలయొక్క అణగి అణగిన చడి సొగసు కవుల్లోకల్లా అతనే గ్రహించాడు! గూఢం నూపుర శబ్దమాత్రమపి మే కాంత వచోపాతయేత్.

కవిత్వంలో ధ్వని ఆ అందేల చడిలా వుండాలి. ప్రియురాలి శబ్ద ప్రామాణ్యం మళ్ళీ కాళిదాసే చెప్పాడు.

సామన్త మౌళి మణిరజ్ఞిత పాదపీఠ
మేకాతపత్రమవనేర్న తథా ప్రభుత్వమ్
అస్యాస్సఖే చరణయో రహ మద్యకాస్త
మాజ్ఞాకరత్వ మధిగమ్య యథా కృతార్థః

గురుజాడలు

458

బిల్హణీయము