హాకర్ : మాటల్‌కి మిగుల్ సెప్పకండి. యేటమ్మా మాటాడక్ యింటిలో కూఖుంటావ్. యిలా రావమ్మా నీ బవిస్సం తీసివేస్తాన్.
లుబ్ధావ: నీ అమ్మకడుపుకాల్చా. తీసుకోరా రూపాయలు, పెళ్లిసుఖం బాగా అనుభవిస్తున్నాను, ఇఖ మా యింటికివస్తే నేవప్పేవాడిని కాను. (రూపాయిల నిచ్చును)
హాకర్ : మీకీ పెనిమిటి ధర్మరాజా అమ్మా. ముఖ్ మల్‌తాన్ మా మంచీదీ వుండాది కనిష్టీపుగారి కూతురుకి వకటి ముక్కా ఇచ్చాస్.
శిష్యుడు: రెండుగజాల గుడ్డ కావాలోయి.
లుబ్ధావ: గుమ్మంలో అడుగుపెడితే కాళ్లు విరగకొడుతాను.
హాకర్ : అదుగోనమ్మా మీకి మొగుడ్ అలాగూ కోపంపడుతూవుంటే నాకీ యేమి సెయ్యమంటార్.
శిష్యుడు: నీకెందుకోయి ఆయన ముసలివాడు ఆయనకీ సంగతులేమీ తెలియవు.
లుబ్ధావ: కొంపపీక్కున్నాను. ఇంట్లో డబ్బంతా దీనికిందైపోతూంది. కుట్టుపనివాళ్లూ, పళ్లవాళ్లు, కంసాలివాళ్లూ అంతా బాకీలని తినేస్తున్నారు. సంసారం కడితేరుస్తూంది. రాత్రి దీనిపని పట్టిస్తాను. అమ్మీ వీడి మొఖముమీద పేడ్ణీళ్లుపొయ్యి..
(హాకర్ బట్టలుమూట కట్టుకుని పారిపోవును.)
మీనాక్షి: దీనిని పెళ్లాడవొద్దని చెప్పానుకానూ - దాని తండ్రి యేమి మాయలమల్లి వాడమ్మా! ఓ సక్కా బంగారం మోరీ చేతులో పెట్టాడనుకున్నాను. కంసాలి అక్కాబత్తుడికి చూపిస్తే డబ్బుకు కళాయి వేశాడన్నాడు. కులంతక్కువ గుంటను పెళ్లాడితే యేమౌతుందేమిటి.
శిష్యుడు: తల పెంచుకుని తాంబూలం వేసుకుని సరసాలుచేసే వెధవముండ కంటే నయంకద.
మీనాక్షి: చూశావురా నాన్నా - దీనమ్మ కడుపుకాలా యేలాగంటుందో.
లుబ్ధావ: ఇక నాకు సుఖంలేదు
మీనాక్షి: నువ్వే తెచ్చిపెట్టుకున్నావు.
లుబ్ధావ: దెబ్బకి దెయ్యం వెరుస్తుందన్నాడు. రాత్రి దీనికి ఒక తాళాధ్యాయం వెయ్యి,
(తెర దించవలెను)
***
గురుజాడలు
173
కన్యాశుల్కము - తొలికూర్పు
