ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
నృపుడు యిట్లని శోక భార
మ్మాపుకొన శక్యమ్ముగా కిరు
కేల కన్నులు మూసి, చింతా
మగ్నుడై యుండెన్
అంత దుర్గద్వారసీమను
వింత కలకల వినగ నయ్యెను;
చెంత ద్వారకు డేగి నృపునకు
తెల్పె "నొక మునియున్.”
వారువముపై నొక్క కన్నియ
వచ్చి నిలిచిరి ద్వారసీమను.”
“చెచ్చెరను తెమ్మ"నియె నరపతి
నోట మాటుండన్!.
జొచ్చె నాస్థానాంగణం బపు
డప్సరాకృతి వొక్క కన్నియ;
అచ్ఛ వర్ణపుటశ్వరాజం
బొక్క తాపసుడున్!.
పలికె తాపసు డతుల సౌఖ్యం
బధిప! నీ కౌగాక: యవనుడు,
సింధుదేశాధిపుడు, పితృసఖు
డంపె కానుకగా.
తనదు గాదిలి పట్టి, యమ
వినయ విద్యా సద్గుణాన్విత;
కోరె నీ నెయ్యంబు; నీ గుణ
సంపదకు నలరెన్."
గురుజాడలు
65
కవితలు
