పుట:Gurujadalu.pdf/109

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

                 5

పలికె నిట్టుల పలు విషాద స
మాకులేక్షణు డగుచు లవణుడు,
“కలగవల దిది మాయ సర్వం
            బనిరి శాస్త్రజ్ఞుల్.

లవణు డనియెను, బొమలు ముడివడ,
“కలగ వలదట! కల్ల యిది యట!
కలిగి నది లేదన్న యంతనె
            తొలగునట వేధల్..”

“పుస్తకంబులలోని మాటలు
విస్తరించుచు, ననుభవమ్ముల
తత్వమెరగక, శుకములగుదురు
            వొట్టి శాస్త్రజ్ఞుల్..

“యెప్పటికి అనుభూత నెద్దియొ
అప్పటికి యది నిక్కువంబే-
యెప్పుడో లోకంబు కల్లగు
             ననుట యిపుడెట్లో?”

“చిత్తమందున కీలితములై
నిత్యభేదము నిచ్చు తలపుల
నెత్తివైచును -లేరె! హా! యిది
              చెప్పగల ప్రాజ్ఞుల్?

"యెక్కడిది ఆ మాయదేశం
బెక్కడుందురు నాదుబిడ్డలు?
ఒకరైనను జూపలేరే
             నాడు ప్రాణసఖిన్?”

గురుజాడలు

64

కవితలు