| | సంజ్ఞలం గల యీజనపదంబుల రెంటి నాక్రమించి నిత్యంబు వినాశంబు నొం | 544 |
| సీ. | మనుజేంద్రనందన మన్నియోగంబున నాత్మీయభుజబలం బాశ్రయించి | |
| తే. | గాన మంబకహతి దీనిఁ గడపి పుచ్చి, పుడమి నత్యంతవిఖ్యాతి వడయు మయ్య | 545 |
| క. | అని యప్రమేయుఁ డగున, మ్మునిపతి పల్క విని రాజపుత్రుఁడు రాముం | 546 |
| తే. | అనఘ యక్షులు ధాత్రిలో నల్పసత్త్వు, లనఁగ విని యుందు మబల క ట్లనుపమాన | 547 |
| వ. | అని యడిగిన విదితాత్మం డగు రాముని వచనంబు విని విశ్వామిత్రుం డిది | 548 |
| చ. | అలఘుయశుండు ధార్మికుఁడు యక్షవరుండు సుకేతునామకుం | 549 |
| ఉ. | మెచ్చి పయోజసంభవుఁ డమేయకృపాకలితాంతరంగుఁ డై | 550 |
| వ. | అంత సుకేతుండు రూపయౌవనశాలి యగుతనపుత్రికను దాటకను ఝర్ఘ | 551 |
