ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
129
పునస్సమాగమము.
లెవరైన మనల జూచి కినియవచ్చును. మన మానమునకు బాలుకావలసివచ్చును. వలదు, దాని యింటికి బోవలదు. అది ప్రతిసాయంకాలమున 'బీచ్ ' కి షికారువచ్చును. అచ్చట నొక్కతెయే యున్నవేళ, గానిపట్టి పట్టుకొనవలయును.
రామ--అట్లయిన నేటిసాయంకాలమే పోవుదము. శుభశ్యశీఘ్రమ్మని పెద్దలందురు.
నటే--నేడువలదు. రేపుపోవుదము. నేటికి నేనేగి నిన్నుగూర్చి యుపొద్ఘారముగా గొంతపల్కివత్తును. ఓకవేళ నదిదొరకి నీకు లోపడుననుకొనుము., అది సవతిపొరు సమ్మతించునా? అప్పుడు గంగాబాయి మాటయేమి?
రామ--అప్పటికొలది జూచుకొందములే, గంగాబాయి స్వస్దపడునప్పటి కెట్టులైన నాఱునెలలు పట్టునుగదా? అందాక నామెకు దగినసొమ్మిచ్చి యొక్కడననోయుంచి యావేశ్యతో గంగాబాయిని వదలివేసినటులే తెలియజేయవచ్చును. ఆఱునెలలు దాటినపిమ్మటమాట యప్పుడే యాలోచించుకొన వచ్చును.
నటే--సరే. అలాగునే చేయుదము. రేపుసాయంకాలమున మాయింటికి రమ్ము. అక్కడినుండి క్లబ్బునకేగి యచ్చటినుండి బీచ్ కి బోవుదము. నీవును లెస్సగా సింగారించుకొనుము.
రామయ్య వల్లెయనెను. నటేశము గృహమున కరిగెను. మఱునాటి సాయంసమయమున రామయ్య విలువగల బట్టలు
