పుట:Geethamulu, basavaraju apparao (1934).pdf/98

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

కోయిల

కూ యనుచు దీనముగ గూయు కోకిలమ్మ!
చింత నీకేలనే? యెంతో సంతసమున
సరసపల్లవ భాగ్యవసంతమందు
గున్నమావులపై నెక్కి కోర్కిదీర
లేజివుళ్ళను మెక్కుచు, లేతమనసు
గల పులుగ వౌట రాగంబు నిలుపలేక
హాయిచే సోల లోకంబు కూ యటంచు
కూయుదువు గాదె నెమ్మది కోర్కులూర!
    పరమసంతోషయుత గానపారవశ్య
    కలననొడ లెఱుంగకను జగంబు మరచి
    విస్ఫుటంబుగ బాడు నీ విమలగీతి
    నేడిటుల నింత దీనమౌనేమి చెపుమ?
    వెఱ్ఱిలోకంపు గోలను వెక్కిరింప
    మావి కడగొమ్మ గూర్చుని మధురఫణితి
    మనసు కరుగంగ 'నేల నో మనుజులార
    పోరు?' లని ప్రేమతత్వంబు బోధసేతె?
వెన్నెలల చంద్రుడెల్లెడ విరియజల్లి
వలపుకలిమిని మోమెల్ల చెలువుగుల్క