పుట:Geethamulu, basavaraju apparao (1934).pdf/69

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

లైలయనురాగపవనసంచాల యౌచు
గద్గద క్లాంతి నిట్లను కరుణదోప,
"గట్టులను పుట్టలను దాటి కాననముల
గడచి యేళ్ళెన్నియో యీది, కట్టకడకు
సన్నిధిం జేర ఫల మిదా కన్నులకును?

మరచితో గాఢవైరాగ్య పరవశతను
లైల మున్నుండె నీ ప్రియురా లటంచు?
లేక ద్రోహాత్మనౌ నాదు రాకచేత
భగ్న ప్రణయంపుగాథ జ్ఞాపకము వచ్చి
పాపినౌ నన్నుగాంచగా నోపలేవొ?

విధివశత చాపలమ్మున\న్‌, వేరొకనిని
పెండ్లియాడితినేగాని హృదయ మెల్ల
నిండియుంటివి, నీవె నా నిశ్చలంపు
ప్రేమ, సర్వేశ్వరుండును నే మెఱుంగు?

నాథ! మన్నింపవే దయన్నాదు పాప
చయము, నెల్లప్పు డింక నీ చరణదాసి
నౌచు జీవమ్ము గడపెద నాథ, కనవె!

ప్రాణముల మరపించెడు ప్రాణమిచ్చి
దివ్య దివ్యామృతముకన్న దివ్యమైన