ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
బ్రాహ్మణుం డా దేవి వదలి నా మోము
జూచి నాచెలువున జొక్కెడునేమొ ?
కన్నుల కేరికి గానరాకుండ
పొదరింటిలో బలె పుష్పగర్భమున
దాగియుండెడు సుగంధంబును బోలి
మద్రచితమ్ములౌ పద్యాల నడ్గి
యున్న నామోము గాంతురుగాక జనులు
మేలిముసుంగు నే నేల దీయవలె ?
----------------
నిరాశ
(జేబున్నీసా)
అల పాలసమ్ములౌ హస్తమ్ములార !
ప్రాణేశు కౌగిలి బడయరైతిరిగ !
శుష్కించి యీరీతి జొక్కుటకన్న
విరిగిఓవుటయే మే లరసిచూడంగ.
దండుగమారి నేత్రములార! మీరు
కాంతుని న్నేండ్లుగ గానరైతిరిగ !
