పుట:Geethamulu, basavaraju apparao (1934).pdf/181

ఆశయు సంశయ మ్మలమి నాదైన
యాలోలహృదయమ్ము నాడించుచుండె
అందరో యిండ్లకై యేగుదెంచెదరు
కాని నీ వింక దూరానెఉంటివిగా.
               -----

              ప్రణయస్కృతి
             (శాఫోగీతము)

• ^[1]మున్నొకతఱి నా హృదయతల్పమున
  

పన్నుంటిని నీలరజత జ్యోత్స్నలు
నీ సొమ్మేయగు నిర్మలప్రేమను
నిలపై ఠీవిని నడువంగన్
పోయ న్నేడో చంద్రుడు, చుక్కలు
బోయె, నిశీధము వోవుచున్నది,
వేళ దాటిపోయె, పాన్పుపై నే
వేస్ట నొంటిగ బడియుంటిన్.

1. *మున్నొకతరి నా హృదయతల్పమున
   
   బన్నుంటిని నీలరజత కౌముది
   
   యిలపై పచారుసేయగ నీ సొ
   
   మ్మే యగు నిర్మలప్రేమముతోన్