పుట:Geethamulu, basavaraju apparao (1934).pdf/168

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ప్రాతదయ్యును నా వధూవ్రుల ప్రేమ
నవనవానందజనక మై భువనతతికి
ప్రగ నిత్యకళ్యాణమున్ పచ్చతోర
ణముగ సోభిల్లజేయు నన్నగనరమును !
ఆలయముప్రక్క కోనే రగాధమైన,
దప్స్రస్త్రీలు రాత్రుల నచట జలక
మాడి, దేవిని పూజించి వీడినట్టే
పసుపుకుంకుమ మస్థతల్ కుసుమము లవె !
ఆ కోని చెంతనున్న గుహాంతరముల
యుగములాదిగ మునివరుల్ యోగనిరతు
లై నిమీలితలోచను లగుచు లోక
స్ంగ్రహార్ధముగ తపమ్ము సల్పుచుంద్రు !
అద్రిశిఖరమ్ముపై కెరాతార్జునులు మ
హాహన మ్మొనరించిన యట్టిచోట
నేటికిని చిన్నె లగుపించు నాటివలన
విజయవాడ యుంచు పురికి పేరు కలిగె !
చుట్టు నున్నట్తి పర్వతాల్ పెట్టనట్తి
కోటలైయొప్ప శాత్రంకోట్ల కెల్ల
మిగుల దుర్భేద్యమై పండునగుచు కనుల
కలరు మా విజయునివాడ, చెలిమికాడ!