ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
పూ వొండు గొని దాని బూరగా జేసి,
ప్రణయవాయువులతో బాగ పూరించి
రాగబలమున వ్రేళ్ళు వేగ నాడంగ
నా ప్రాణసఖి నెమ్మనమ్మున నిల్పి
వలపుసంపదలె శాశ్వతమని నమ్మి
వాయించినా నొక్క ప్రణయగీతమ్ము
విరహిణీజన మర్మ మెరిగిన మలయ
పవనుండు నే బాడు ప్రణయగీతంబు
నుద్యానవనసీమ నొంటరిగాను
చల్లని వెన్నెల యెల్లెడగాయ
నెత్తమ్మిపూవుల మెత్తనిపాన్పు
పయి మేను జేరిచి, పరవశమొంది
కలలోన కాంతుని కౌగిలి జొక్కి
కరగు నా ముద్దులకన్నె వీనులను
చల్లని నా పాట మెల్లగా నూదు
ప్రణయకవయిత్రి నా బాలయే యెఱుగు
నా భావగీతికి నన్వయం బెల్ల
ప్రేమకోకిల నాదు లేమయే మెచ్చు
నవ్యమాధుర్యమౌ నా గానరసము.
