144
ఇచ్చనీ కుమారి
భీ: సం దేహ మేమి? విహరించుటకు దివ్య సౌధములు,
శయనించుటకు మృదుతల్పములు, కట్టుటకు దివ్యవస్త్రములు,
తినుటకు మృష్టాన్నములు; ఇవి యన్నియు సుఖక రములా?
దుఃఖకరములా?
ఇచ్ఛి: —మనస్సు స్వస్థముగా లేనప్పుడు దుఃఖకరము లే! సుఖమునకు మన స్సే కారణము కాని తక్కిన దివ్య సౌధాదులు కావు.
భీ: నీవు మనస్సు నేల పదిలపఱుచుకొనరాదు ?
ఇచ్ఛి: — ఇచ్చట నుండ నది నా కసాధ్యము.
భీ: మఱియెట నున్న సాధ్యమగును ?
ఇచ్చి: మా తండ్రి గారి గృహమున.
భీ : నిన్ను విడిచి యుండ లేను.
ఇచ్చి: —స్వసంతుష్టి కై యితరులను బాధించుట న్యాయమా?
భీ: బాధింపవలే నన్న తలంపు నాకు లేదు. నేను బాధింపను లేదు. డాని కేమి ! అది యట్లుండనిమ్ము, నీయస్త్ర విద్యావి శేషమును మఱియొక పరి ప్రదర్శించి నా కానందముఁ గూర్పుము.
ఇచ్ఛి:--నీ వానందింపకపోయిన నా కేమి ?
భీ: -నీ వట్లు చేయుదాఁక నే నీచ్చటనుండి కదలను. ఏమీ చేయుదువో చూచెదనుగాక !
