పుట:Ecchini-Kumari1919.pdf/101

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

100

ఇచ్చినీ కు మారి

దీసికొనినచ్చిన ట్లున్నది ! అమ్మా ! ఇదేమి యో నా కేమియు బోధపడకున్నది.

ఇచ్చి: -అభయసిం గేఁడీ ?

-ఏమో: ! అతనిసమాచారమే 'తెలియ లేదు.

ఇచ్చి- మన మిప్పు డెచ్చట నున్నాము ?

రూ:  : అంహిలపుర భీమ దేవుని దుర్గమున. ఇచ్చి: - రూపవతీ ! ఈ పేరు వినఁగా నే నాకు భయము వొడముచున్నది. అయ్యో ! ఎంత ప్రమాదము ! ఎంత ప్రేమా దము ! ఆ బై రాగి యెంత మోసము చేసినాఁడు' అయ్యో ఇంక మనగతి యేమి ? సుందరీ ! మనము తప్పించుకొనుట కుపాయ మేదియును లభింపదా ?

రూ: లభింప కేమి ! ఏదయిన నాలోచింతము.

ఇచ్ఛి: - సుందరీ ! నిన్ను బతిమాలుకొనుచున్నాను. ఇటనుండి తప్పించుకొనుమార్గ మాలోచించి యట్లు చేసితివా నీశుఁ "బెద్ద బహుమానము జేసెదను. ఈవార్త మాతండ్రి విని యెంతదుఃఖించునో ! మాచుట్టము లెంత విలపింతురో ! రూపనతీ ! ఎట్లు తప్పింతువో వేగముగాఁ దప్పింపుము.

రూ: -అమ్మా ! అదెంత సేపు! అని పలికి యట నుండి లేచిపోయెను. రూపవతిమాయలాడితనమునకును, నా రాజకుమారి యమాయకత్వమునకును నచ్చటి స్త్రీలు నవ్వుకొనఁజొచ్చిరి. ఇచ్ఛిని వారిని జూచి "యువతులారా! ఏల నవ్వుచున్నారు ? రూపవతి యెచ్చటికిఁ బోయినది ? ”