పుట:Dvipada-Bagavathamu.pdf/176

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

132

ద్విపదభాగవతము

దంతికుంభముల విదారింపలేదు;
వీరరక్తంబుల వేతాళసమితి
నారూఢగతి నోలలాడింపలేదు;
యొఱపైన నృపలోకమురు శరీరముల
మెఱసి ఢాకినులకు మేపఁగలేదు;770
నీయాన! రణకేళి నెఱపంగ లేదు!
వేయిచేతులుమోవ విసమయ్యె నాకు
కలన మీరెడుశక్తి కలిగియు లేని
ఫలమయ్యె ముచ్చట బాపవే తండ్రి!”
అని గబ్బుమైనాడ నసురమాటలకుఁ
గినిసి యల్లన నవ్వి గిరిజేశుఁడనియె.
“నీవేమి సేయుదు నీపాలిదైవ
మీవిధిఁ బ్రేరింప నిట్లంటిగాక!
దురములోపల నిన్నుఁదొడరి నీవేయి
కరముల వ్రేఁగు నొక్కట మాన్పనోవు
అలఘువిక్రమశౌరి యేతేరగలడు;
తలఁచిన నీకోర్కి తలకూడగలదు.
తప్పక నీకేతుదండంబు విఱిగి
యెప్పుడు ధరఁగూలు నెఱుఁగు మద్దినము
ననుమోచునట్టి రణంబుగాగలదు.
మనములో నెఱిఁగి యేమరక వర్తింపు”
మని వీడుకొలిపిన హరునకు మ్రొక్కి
చని సంగరోద్యోగ చతురుఁడై యుండె.