ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
కల్యాణకాండము
89
యడబాల కొప్పింపుమని పంచె, వాఁడు
తడయక యమ్మీను దళనంబు సేయఁ
గడుపులోనున్న చక్కని కుమారకునిఁ
గడు వేడ్క నా దైత్యకాంత కొప్పించె;
మాయావతి ప్రద్యుమ్నకుమారుని మక్కువతోఁ బెంచుట
నంత మాయావతి యాపుత్రుఁ గాంచి
సంతసంబునఁ దేలి సౌమనస్యమున
నాపుత్రు శుభరేఖ లంతరంగమున
నాపోకఁ గనుఁగొను నందంద పొక్కు
నక్కున నిడు మద్దులాడుఁ చన్నిచ్చు
జిక్క కౌఁగిటఁ జేర్చు చేష్టలు మఱచు
నీరీతిఁ బెంచగా నెలమి కందర్పు
డారూఢయవ్వనుఁడై చూడ నొప్పె;
ఆలోలమదనుని యాకారసరసి
నాలోలనయన మాయావతి మునిగి290
మాయావతి ఆరూఢయౌవనుఁడగు ప్రద్యుమ్నుని గాంచి మోహించుట
రతి కాససేసి గౌరవము వోనాడి
చతురత గతులను సరసభావమున
నాపడఁతి యొకనాఁ డతిరహస్యమున
పై పడి పట్టిన భావజుం డలిగి
“కటకటా! ఈపని గర్హణంబనక
నిటు సేయఁదగునమ్మ! ఇందీవరాక్షి!
తల్లివి నీవు నీతనయుఁడ నేను