60
ద్విపదభాగవతము
నామీఁదఁ గృపఁగల్గి నన్ను మన్నింప
నీవిందు విచ్చేసి తేఁ గృతార్ధుఁడను;
బ్రహ్మయోగీంద్రులు భావింపలేని
బ్రహ్మమై తోఁచు నీపదపంకజములుఁ
గనుఁగొంటి నీదు లోకముఁ బ్రసాదింపు
వనజాక్ష! ఏనొండు వర మొల్ల" ననుఁడు650
శ్రీకృష్ణుఁడు ముచికుందునకు వరము ప్రసాదించుట
“రాజువై యుండియు రాజధర్మములు
యోజఁ దప్పక యుండియును మృగహింస
మాని చిత్తమునఁ జిన్మయుడఁగు నన్నుఁ
బూని నిల్పితిగానఁ బొలిసెఁ బాపములు
భావిజన్మమున విప్రత్వంబుఁ దాల్చి
సేవకోత్తమ! నన్నుఁ జెందెద”వనుచు
ముచికుందు బోధింప మొగి నమ్మహీశుఁ
డచలితంబగుభక్తి నందంద మ్రొక్కి
హరికిఁ బ్రదక్షిణమై వచ్చి నృపతి
గురుతరంబగు శైలకుహరంబు నెడలి
యతిసూక్ష్మతరదేహులగు మనుష్యులను
నతిసూక్ష్మతరువుల నందంద చూచి
కలియుగంబున వెళ్లగా నోపు ననుచుఁ
దలఁచుచు గంధమాదనముల కరిగె
బదరికావనభూమిఁ బద్మాక్షు నాత్మ
వడలక ఘనతపోవరనిష్ఠ నుండె.
హరి కాలయవనుని యడఁచి యమ్మధుర
