పుట:Dhanurvidyaa vilaasamu (1950).pdf/77

ధనుర్విద్యావిలాసము

11

⁠

గులవర్ధనుఁడై యిల విల సిలు సీతారామవిభుఁడు జితశాత్రవుఁడై.

⁠ 47

సీ.⁠

పరవీర పరివార మరుదేర నిరుదార         తరభైరవాకృతిఁ దనరుచుండు, సుకుమారతకు మారునకు మారురక మేరు         పఱుచు నొయ్యారంబు నెఱపుచుండు, ఘనదానమున దీనజనమానసనిధాన         మన మాననీయుఁడై యలరుచుండు, తనపంపు గని పెంపు గనుపింపు జను సొంపు         నెగయింపు సునయింపు పనులనుండు

⁠

గీ.⁠

నతఁ డనఘుఁ డాఢ్యుఁ డనవద్యుఁ డఖిలహృద్యుఁ డలఘుఁ డతిశూరుఁ డతిధీరుఁ ఉత్యుదారుఁ డనుపమస్వాంతుఁ డతికాంతుఁ డమితశాంత రసుఁడు సీతన్న మాణిక్యరాయ శౌరి.

⁠ 48

గీ.⁠

అతని పట్టపుదేవి భాగ్యముల దీవి దీనజనకల్పవల్లి సాధ్వీమతల్లి సమదభయదాత్రి సహనభావమున ధాత్రి భవ్యగుణపేటి లక్మణాంబావధూటి.

⁠ 49

సీ.⁠

ప్రాణేశుఁ గికురించి పరులచాటున వీగి         జాణయై విహరించు చానతెఱఁగు, నీటుగాఁ గూర్చుండి నిజనాథు నాడించు         రాజేశ్వరీదేవి రాజసంబు, పతి కొద్దిపడి యంత బలికినై చేసాఁచఁ         దనుకని సిరులభామినిహొరంగు, తలవాకిటను సిగ్గు తలఁగి యొయ్యారంబు         నెనయించు పలుకుమానినివిధంబు,

⁠