పుట:Dhanurvidyaa vilaasamu (1950).pdf/70

4 కృత్యవతరణిక

తే.⁠

కలశపాథోధి నడుదీవి కమ్రకనక మణిమయంబైన భవ్యధామమున శేష ఫణిగణాంగణశయ్యపైఁ బవ్వళించి రహి గులుకుచుండు నాదినారాయణుండు.

⁠ 18

శా.⁠

శ్రీ నీలారమణీమణీకరతల శ్రీగంధలేపార్హమై నానామౌని మనస్సరోజపరమానందానుసంధానమౌ నా నారాయణునంఘ్రిఁ బుట్టిరి పవిత్రాచారులై విక్రమ శ్రీ నిండార్మఁగఁ బదనాయకమణుల్ శ్రీగంగ సైదోడుగన్.

⁠ 14

సీ.⁠

ధర్మానుకూలవర్తనమున సుగుణులై         వంశానుచరితంబు వదల రెందు, సరసభాషారూఢిఁ జతురాననాఢ్యులై         సత్యానుగతి వీడఁజాల రెందు, తలఁకని ఘనతచే ధారాళవృత్తులై         శరణ మందిన వారి సడల రెందు, పద్మనాయకలీలఁ బద్మానుకూలురై         కువలయక్షోభంబు గూర్చ రెందు,

⁠

తే.⁠

నరయ గంగాసహోదరు లగుచు భూరి జీవనమునకు నొడ్లను జెనక రెందు శ్రీమహావిష్ణు చరణరాజీవయుగళి నవతరించిన పద్మనాయకులు ధరణి.

⁠ 15

శా.⁠

అందుం డెబ్బదియైదు గోత్రములుగా నన్యోన్యమున్ బంధులై చందంబుల్ విభజంచి యేకసమయాచారంబునన్ ధీరులై డెందంబుల్ దళుకొత్త మోదములతో ఢిల్లీశుఁడౌ పాదుశా హుందోరున్నతి మెచ్చఁ గొల్చిరి రణోద్యోగంబులం దాప్తులై.

⁠ 16

ఉ.⁠

డెబ్బది యైదు గోత్రముల ఠీవి నెనంగెడు పద్మనాయకుల్ ప్రబ్బిన కూర్మి నాద్యుఁడగు పాదుషహా హిత మాచరింపుచుం

⁠