పుట:Dhanurvidyaa vilaasamu (1950).pdf/69

⁠

ద్దాసనిచయచింతామణి నే సింగర గురుశిఖామణిం గణుతింతున్.

⁠ 8

ఉ.⁠

రాముని చెట్టఁబట్టి రహి రాజిలు కావ్యపురంధ్రి కగ్గమై వేమరు మించనాడుట వివేకము గాదని యేల తోచదో పామరులార సత్కవుల పాలి శనైశ్చరులార దుష్కవి గ్రామణులార యిట్లు కొఱగా దనఁగా వినరా నరాధిపుల్.

⁠ 9

శా.⁠

ఛందోలంకృతి భేదభావగుణదోషప్రౌఢులం దెల్ల ని స్పందేహ ప్రతిభావిభాసురమనీషల్ గాంచు ధీరాత్మకుల్ నందింపం దగు నొక్కవేళ నెఱ సూనం గాఁ దగున్ గాక యే సందుల్ రాని బిగాది పండితుల కెంచంబోలునే కావ్యముల్.

⁠ 10

తే.⁠

కానిపని కాని గవగవఁ గవయఁ గవయఁ గవులు కవులని కవులాడు కవులు కవులె ఐన పనికైనఁ గలగలమనక వెనుకఁ గవులు కవులని లాలించు కవులు కవులు.

⁠ 11

వ.⁠

అని యిష్టదేవతాప్రార్థనంబును కుకవినికరావమాననంబును సుకవి సంకీర్తనంబునుం గావించి యెద్దియేనియు నొక్క ప్రబంధంబు ఘటి యించి రఘుపతిచరణారవిందంబులకు సమర్పణంబు గావింపం దలంచు నవసరంబున.

⁠ 12

సీ.⁠

పెన్నురంబునఁ బాలమున్నీట నుదయించు         తరుణీలలామంబు దనరు వాఁడు, అభినవజలధరశ్యామలంబగు మేన         రాణించు కనకాంబరంబు వాఁడు, బొడ్డుదామరమీఁద భువనముల్ సృజియించు         నలుమొగంబుల ప్రోడ గలుగు వాఁడు, ఆద్యంతశూన్యుఁడై యఖలలోకంబుల         నిజదివ్యతేజంబు నెఱపు వాఁడు,

⁠