566
కథలు - గాథలు * చెళ్లపిళ్ల వేంకటశాస్త్రి
సింహావలోకనం
ప్రసక్తాను ప్రసక్తంగా పైవ్యాసంలో చాలా విషయం నడిచింది. అందుచేత ముఖ్యాంశాలు యిక్కడ వుటంకించడం మంచిదనుకుంటాను.
(1)విమర్శకులకు నేను వారి విమర్శన అద్దాన్నంగావున్నా అనుచితంగా వున్నా అపృచ్ఛ్యసంభాషణతో, వృథాసాహసోక్తులతో, అమంగళాశ్లీలాలతో, అప్రగల్భోక్తులతో నిండివున్నా అందులోవున్న కవితాధార చాలాధారాళంగా వుండడంచేత చేయఁదలఁచుకొన్న సేలుజోడుసత్కారం విమర్శకుఁడుగారు మావూరు రావడానికి మొగం చెల్లక వారివూరే పట్టుకువచ్చి చేయవలసిందని నాకు విధించడం ఆచార విరుద్ధ మవడంచేత నేను వొకవేళ గత్వాగత్వావారి ఆహ్వానం తుదకు ఫేలయినా, దేవుఁడు చాలా మేలుచేస్తే వారివూరుసంపన్న గృహస్థుల ఆహ్వానంమీఁద వెళ్లవలసివచ్చినా అప్పుడు మళ్లా వారిని యధాపూర్వంగా ఆహ్వానించడమే జరుగుతుందిగాని అక్కడనే సమ్మానించడం జరగదు అని ధ్రువంగా నమ్మవలసి వుంటుంది.
(2) వారి ఆహ్వానం (నన్నుద్దేశించింది) యుక్తియుక్తమే. కృతి కన్యాపరిణయం జరిగి కొలఁది కాలమే అయివుండడంచేత, సదరుఆహ్వానం మనుగుడుపు ఆహ్వానంవంటి దవడంచేత, నాకు అనారోగ్యప్రతిబంధకం తప్ప యితర ప్రతిబంధకాలు లేవు కనుక, నేను శిరసావహించి జనవరి నెలలోగా యెప్పుడేనా సరే వారంరోజులు నాకు గడువుయిచ్చి వెంటఁ బెట్టుకొని వెళ్లేయెడల నానల్లమందువేళ వగయిరా యేర్పాట్లకు భంగంకలగనిపద్ధతిని మధ్య మధ్య మకాములతో తప్పక రావడానికి సిద్ధంగానేవున్నాననిన్నీ మామూలుగా నాతో మాచిన్నచిరంజీవితోసహా ముగ్గురువిద్యార్థులు మాత్రమే వుంటారుగాని యితరవిద్యార్థులు వుండరనిన్నీ లోఁగడ మనవిచేసినా మళ్లాకూడా మనవిచేస్తాను. యీప్రయాణమునకు వారితరువాయేగాని నా తరువాయి లేశమున్నూ యిప్పటికిలేదు. ముందుమాట చెప్పలేను.
(3) 116 పేజీల విమర్శన గ్రంథంలో వున్నవన్నీ చొప్పదంటుశంకలేకాని వొకటీకూడా సజావుగావున్నది కాకపోవడంచేత జవాబివ్వడమంటూ మొదలుపెట్టి గ్రంథం పెంచి పత్రిక నించడానికి వొప్పక,
“ప్రధానమల్ల నిబర్హణ" న్యాయానుసారంగా నన్నయ్యను పురాణాంద్రీకర్తలలో చేర్చడం పూర్తిగా సమర్ధించి చూపడం జరిగింది కనుక చూపినంతమట్టుకేనా వొప్పుకోవలసివుందో!
