224
కథలు - గాథలు * చెళ్లపిళ్ల వేంకటశాస్త్రి
“ఈ పాండిత్యము నీకుఁదక్క మఱి యెందేఁగంటిమే. .
...పం క్తి కివెపో? మీ సంప్రదాయార్థముల్."
పద్యాలమాదిరివి వుంటాయి కాని యెక్కడో కొంచెం శబ్దాలంకారానికో, మఱో విశేషానికో యత్నించినట్లు గోచరిస్తుంది. పెద్దన్నగారో
“అబ్బురపాటుతోడ నయనాంబుజముల్... ... చూచె నలకూబరసన్నిభు. ..”
ఎన్నిభవమ్ములన్ గలుగు నిక్షుశ రాసనసాయక వ్యథా
భిన్నతవాడి వత్తలయి కేలఁగపోలములాని. పయిగాలి సోఁకినన్
వెన్నవలెన్ గరంగు నలివేణులఁ గౌఁగిటఁ జేర్చు, భాగ్యముల్."
ఈ చర్చలోకి దిగితే యెంతో సహృదయతవుండాలి. కనక యింతతో ఆపి నా విద్యావంశం వారికిచ్చే నా సలహా, లేదా సందేశం యేమిటంటే "కవియశః ప్రార్థులైన ధీమంతులారా! మీరు పెద్దన్నగారి రచన ఒజ్జబంతి (వరవడి) గాఁ బెట్టుకుంటే కొంత గాకపోతే కొంతేనా రసజ్ఞ లోకం యొక్క “రసనలె ఆకులయి" గా నుంటారేమోకాని వసుచరిత్రను వరవడిగా పెట్టుకుని రచన సాగించే పక్షంలో లాభం లేదనియ్యేవే. వసుచరిత్ర రచనలోని ప్రతి అక్షరాన్ని అనుకరించిన వారెవరో నేఁటివరకెవరు గాని పేరు ప్రతిష్ఠలు గడించినట్లులేదు. ఇది నా అనుభూతి; మీకు వివరిస్తూన్నాను.
ఉII మ్రొక్కిన నెవ్వ రేమనఁడు మోమటువెట్టుక చక్కఁ బోయె... వీఁడెక్కడి వైష్ణవుండు. మన మేటికి మ్రొక్కితి మమ్మ! అక్కటా... నిద్దరవోయినవాని కాళ్లకున్."
చ|| ప్రకటజితేంద్రియుల్. స్త్రీలకు వశు లంతకన్న.. మగకచ్చ బిగ్గకట్టుకొనఁగ నీతఁడెంత శుకుఁడో? హనుమంతుఁడొ? భీష్ముఁడో? వినాయకుఁడొ? తలంచుకో.”
"అకలంకస్థితి నాఁటనుండియును శూ
ద్రాన్నంబు వర్ణించి మా
ధుకర ప్రక్రియ బ్రాహ్మణాన్న మె భుజిం
తున్... స్వయంపాకంబు శ్రీరంగశా
యి కృపన్ వెళ్లెదినంబు లీక్రియను స్వా
మీ? నేఁటిపర్యంతమున్."
