166
చాటుపద్యమణిమంజరి
సురుచిరసత్కవిత్వనిధి సూరకవీంద్రున కేల కల్గెఁ గం
చరమును రేగ మేకమెడచన్నులవంటివి రెండుమాన్యముల్!
ప్రశ్నోత్తరరూపముగాఁ దనవృత్తాంతముఁ జెప్పుకొన్న పద్యము—
క. ఊరెయ్యది? చీపురువలె
పేరో? సూరకవి; యింటిపే? రడిదమువార్;
మీరాజు? విజయరామ మ
హారా; జతఁ డేమి సరసుఁడా? భోజుఁడయా.
రాజును బొగడినపద్యములు
శా. ఢిల్లీలోపల గోలకొండపురి నిండెన్ నీప్రశంసల్ గుఱాల్
బల్లాలం బొడిపించి హు మ్మన యరబ్బా నెక్కి పైకొంచు బా
దుల్లాఖానునిఁ బాఱఁదోలితివి నీదోశ్శక్తి సూబాలకున్
మళ్ళింపం దరమౌనె శ్రీవిజయరామా! మండలాధీశ్వరా!
ఉ. పంతము నీకె చెల్లె నొకపాటియమీరుఁడు నీకు సాటియా?
కుంతముఁ గేలఁ బూని నినుఁ గొల్వనివాఁడు ధరాతలాన భూ
కాంతుఁ డొకండు లేఁడు కటకంబు మొదల్కొని గోలకొండప
ర్యంతముఁ జూడ శ్రీవిజయరామనృపాలక! మండలాధిపా!
విజయరామరాజుగా రేదోకారణమున సూరకవిగారియెడ నాగ్రహమూని యాస్థానమునుండి తొలంగించిరఁట! బాదుల్లాఖానుతో నొకసారి యుద్ధము సేయఁబోయి పరాభూతులై యారాజుగారు తిరిగి వచ్చుచుండఁగా సూరకవి తనగ్రామముప్రక్క త్రోవలోఁ బనసచెట్టెక్కి విస్తళ్ళకై యాకులు గోసికొనుచుఁ జూచి యెదురుపోయి పల్లకీ నాపి తనకసి తీఱునట్లు చుఱుకుగా నీపద్యమును జెప్పెనఁట—
