కవిసార్వభౌముఁడు శ్రీనాథుఁడు
127
ఒకప్పుడు పల్నాటిలో నొకరింట నీతనికి జొన్నకూడును, జింతచిగురును బచ్చలియాకును గల్పివండిన యుడుకుఁగూరయు వడ్డింపఁగాఁ జెప్పిన పద్యము—
ఉ. ఫుల్లసరోజనేత్ర! యలపూతనచన్నులచేఁదు ద్రావి నాఁ
డల్ల దవాగ్ని మ్రింగితి నటంచును నిక్కెదవేల? తింత్రిణీ
పల్లవయుక్తమౌ నుడుకుబచ్చలిశాకము జొన్నకూటితో
మెల్లన యొక్కముద్ద దిగమ్రింగుము! నీపస కాననయ్యెడిన్.
గురిజాలసీమను గల పులిపాడనుగ్రామమునకు శ్రీనాథుఁడు పోఁగా నాతనియెడ నచ్చటి శేషయ్య యను కరణమును హనుమయ్య యనుకాఁపును పుల్లయ్య యనురెడ్డియును ననాదరము చూపిరఁట! దానిపై నాతఁడు చెప్పిన పద్యము—
ఆ. ఊరు వ్యాఘ్రనగర మురగంబు కరణంబు
కాఁపు కపివరుండు కసవు నేఁడు
గుంపు గాఁగ నిచట గురిజాలసీమలో
నోగు లెల్లఁ గూడి రొక్కచోట!
నెమలిపురిపైఁ జెప్పినది—
క. నెమలిపురి యమపురముగా
యముఁ డాయెను బసివిరెడ్డి యంతకు మిగులన్
యమదూత లైరి కాఁపులు
క్రమ మెఱుఁగని దున్న లైరి కరణా లెల్లన్!
అడిగొప్పులపైఁ జెప్పినది—
క. గుడిమీఁదిక్రోఁతితోడను
గుడిలోపలినంబివారికోడలితోడన్
నడివీథిలంజెతోడను
నడిగొప్పులయోరుగాలి నడిగితి ననుమీ!
