114
చాటుపద్యమణిమంజరి
యను వడి డాయ నేయఁ బొడువన్ గళమస్తకవత్సమర్మముల్
తునియవె నుగ్గుగావె యెదఁదూఱవె నాటవె వైరివీరులన్.
ఉ. భోజుఁడు మంకు ధర్మజుఁడు బొంకు శచీపతి రంకు గల్వపూ
రాజు కళంకు దైవతధరాజము డొంకు పయోధి యింకు నం
భోజభవుండు పంకు ఫణిభూషణదేవుఁడు సంకు పద్మినీ
రాజహితుండు క్రుంకు సరి రారు గుణంబుల నీకు ధారుణిన్.
భీమకవి మైలమభీమునిమీఁదఁ జెప్పిన పద్యములు—
చ. గరళపుముద్ద లోహ మవగాఢమహాశనికోట్లు సమ్మెటల్
హరునయనాగ్ని కొల్మి యురగాధిపుకోఱలు పట్టుకార్లు ది
క్కరటిశిరంబు దాయ లయకాలుఁడు కమ్మరి వైరివీరసం
హరణగుణాభిరాముఁ డగు మైలమభీముని ఖడ్గసృష్టికిన్.
ఉ. ఏఱువభీమ! నీపగతు ఱెక్కనికొండలు చంచలాత్ములై
దూఱనియట్టిఘోరవనదుర్గములున్ వనితావియోగులై
పాఱనిద్రోవలుం దిననిపండ్లును నాఁకటఁగూర లుప్పగా
నేఱనికఱ్ఱలుం గలవె యీలవణాంబుధివేష్టితావనిన్?
కళింగగంగునాస్థానమునకు భీమకవి యరుగఁగా నాతఁ డనాదరమున నిది సమయము కాదు పొమ్మనెనఁట! దానిపై భీమన కోపించి శాప మి ట్లొసఁగెను—
ఉ. వేములవాడభీమకవి వేగమె చూచి కళింగగంగు తా
సామము మాని కోపమున సందడిదీఱిన రమ్ము పొ మ్మనెన్
మోమును జూడ దోష మిఁక ముప్పదిరెండుదినంబులావలన్
జామున కర్ధమం దతనిసంపద శత్రులపాలు గావుతన్.
శాపము ఫలించెను. రాజకళింగగంగు గర్భదరిద్రుఁడై పరుల కెఱుకపడకుండఁ బ్రచ్ఛన్నవేషము దాల్చి తిరిపమెత్తుచుఁ
