పుట:Chanpuramayanam018866mbp.pdf/101

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

87


జేరన్వచ్చినతమ్మనిం గని మదిం జింతాపరుండై దళా
గారం బంత మెఱుంగులేనిమొగు లై కంటం దడి న్నింపఁగన్.

77


క.

వనదేవత లీతనికా, జనకాత్మజవిరహ మనుచు సహితాశ్రువు లై
కనుఁగొనఁగ వియోగవిడం, బనకు న్దొరకొనియె దూయమానాశయుఁ డై.

78


ఉ.

కుందనపు న్మెకంబు నిటు గొంచు రయంబున రాక నీవు కా
నం దడ వుండినాఁడ వని నాపయి నేరమి నంత నించి నీ
మందసితస్మితేందురుచి మామకదృష్టిచకోరి చెందకుం
డం దరువాటిలోఁ గినుక డాఁగితి వేమె? తలోదరీమణీ.


మ.

సకియా నీమదిలోని కోరిక ఘటించన్ లేక మోహాబ్ధివే
లకుఁ జేరం గొఱగాక పంచవటి చుట్లన్వెట్టు నామీఁదికి
న్కకు నీకున్ సమయంబె తావకవియోగం బిట్లు సైఁపంగ మా
మకదేహం బిది లోహమో విరసపుంబాషాణసందోహమో.

80


శా.

నీకు న్వింతమెకంబుమీఁదఁ దమియుం టే నేమి కా దంటి నా
రాకాచంద్రున కంతరంగ మగుసారంగంబు రప్పించెదన్
గైకొ మ్మాహరిణంబు నీకరమునం గన్పట్టునందాఁక శు
ద్ధాకారుం డతఁ డొందుఁగాక భవదీయాస్యైకదాస్యోన్నతిన్.

81


సీ.

నేనింత తపియింపఁ బ్రాణంబుతో నున్నఁ జేర రాకుండునా చిగురుఁబోణి
క్రొత్తనెత్తుట నేల జొత్తిల్లమి గజాదిచర్విత గాదుగా జలదవేణి
పోదుగా తా నొంటి గోదావరీచారుపులినకేలి ఘటింప నలినపొణి
మునిసతీగోష్ఠిఁ జెందె న టన్నఁ బొరుగింటికెలన డాయదు గదా కీరవాణి


గీ.

మున్ను సౌమిత్రిహేతిచే ముక్కుకొఱఁత, వడినపగ దీర్చికొననెంచి యడవిఁబొంచి
యున్నజగజంతరక్కసి యుదరశిఖికిఁ, గబల మై తోఁచెనేమొకో కంబుకంఠి.

82


చ.

అని తలపోయు, నుస్సురను, నబ్జముఖీ నినుఁ బాయ శక్యమా
యను, వనవాసపూర్తియెడమ న్దివికేగిన మామసేవకుం
జను టుచితంబె నీ కవనిజా యనుఁ జానరొ నీసమీపమున్
నను దొరయించుకోమి తగునా యను, హాయను, దుర్విధీ యనున్.

83


సీ.

వని నొక్కయెడ మిన్కుఁ గని చాకచకి చూపుజనకజతనుాంతి యని చలించుఁ
బొదరింటికిసలయం బదరిపాటుగఁ దోఁపఁ నదిగొ వైదేహికే లని భ్రమించుఁ