పుట:Chandrika-Parinayamu.pdf/138

చ. అనఘ కలాకలాపిని యనల్పవిలాసిని చిత్రరేఖ పే
రను దగు నీవధూనికరరత్నము నీవెనువెంట రాఁగ, వే
చని ధరఁ జేరి, యానియమిచంద్రుతపం బెడలించి, వానిఁ దూ
ల్ప నిజశక్తి నేతదబలాపరిచారకుఁ జేయు మంగజా! 64

చ. అలికవిలోచనోగ్రతపమంతయు ము న్నడఁగించినట్టి నీ
బలము చలంబు దివ్యశరపాండితి నేఁడును జూపి, మౌని ని
చ్చెలువ కధీనుఁ జేయు మిఁకఁ జెప్పెడి దేమి రతీశ, సర్వముం
దెలిసిననీకు దీనఁ దగ నిల్పుము మద్భువనాధిపత్యమున్.’ 65

ఉ. నా విని నల్వఁ జూచి, రతినాయకుఁ డిట్లను, ‘వాగధీశ! యి
ట్లీవు వచింపఁగాఁ దగవె, యీఘనకార్యభరంబు నాది గా
దే, విబుధుల్ నుతింప జగతీస్థలిఁ జేరి, మునీంద్రు దేవరా
జీవదళాక్షితో నెనయఁజేసెద, మానుము వంత నెమ్మదిన్. 66

చ. అళితతిపోటుఁగూఁత లెగయం, బెనుమావులు డిగ్గి చిల్కరౌ
తులు నడవన్, మహాబలము దోడ్తన చుట్టికొనం, దపస్వి ని
శ్చలధృతి సాలమండలము చయ్యన లగ్గలు వట్టి పట్టి యీ
నెలఁతయురోజదుర్గతటి నిల్పెదఁ దత్పటుహృన్మహీవిభున్’. 67

చ. అన మరుఁ బల్కునం బ్రమదమంది విరించి సువర్ణచేలముల్
ఘనమణిభూషణంబు లలకంతునకున్ సురకాంతకుం బ్రియం
బెనయ నొసంగి, యంత రజనీశ వసంత సమీర తామ్రలో
చనవర ముఖ్యమారబలసంతతి నాదృతి సేసి యిట్లనున్. 68

సీ. తెఱవ నవ్వుల యోగిధృతిఁ గలంపకమున్న
నెఱయు వెన్నెలలు పైనింప వన్న,
నెలఁత కేలను మౌనికళ లంటకయమున్న
చిగురాకు నెమ్మొనఁ జేర్ప వన్న,