పుట:Chandrika-Parinayamu.pdf/137

తే. నఖిలభువనాభినవ్యమహాద్భుతౌఘ
కల్పనానర్గళస్ఫూర్తి గాంచి వెలయ,
మాదృశుల కెన్న నలవియె మంజుకంజ
బాణజితలోకజాల, శంబరవిఫాల! 58

చ. కనుగలవిల్లు వూని కడుగాటపుసంపెఁగమొగ్గముల్కిచాల్
గొని కలనాదసైన్యములుఁ గొల్వఁగ వీవలితేరి నెక్కి నీ
వనికి రమాకుమారక! భుజాంచితశక్తిఁ గడంగ డాఁగఁడే
ఘనకరవీరసూనదరిఁ గాలవిరోధి భయావిలాత్ముఁడై.’ 59

క. అని వినుతిపూర్వకంబుగ
మనసిజునిం బలికి యపుడు మఱియు నతనితోన్
తనకార్య మెల్లఁ దేటగ
వనజాసనుఁ డిట్లు వలుకు వరమృదుఫణితిన్. 60

శా. ‘వింటే మన్మథ! మత్ప్రభుత్వమున కుర్విం బుట్టు విఘ్నావళిన్
గెంటం దార్చుచు మామకాత్మహితభంగిన్ మించు నీ వుండుటల్
కంటం గానక బ్రహ్మభావమున కాకాంక్షించి యొక్కండు పెన్
గొంటే యౌ ముని దెచ్చినాఁ డిటఁ దపఃకుల్యాధ్వసంచారితన్. 61

చ. ముని యజభావ మందఁ దపముల్ గడుఁ జేసినఁ జేయుఁగాక, పా
వన మనురాజజాతజపవైఖరి మించిన మించుఁ గాక, ని
త్యనియమవృత్తిఁ దాలిచినఁ దాలుచుఁ గాక, విచారమేల నో
మనసిజ! నాకు నీవు బలుమక్కువతమ్ముఁడ వై చెలంగఁగన్. 62

చ. హరి సకలాధిపత్యము సుమాశుగ! మా కొనగూర్చె మున్ను త
త్పరిభవకార్యసంహృతియుఁ దత్పరిపాలనమున్ ఘటింపఁగా
నిరతముఁ గర్త వీ వగుట నేర్పున నీ విలఁ జేరి తన్మునీ
శ్వరతప మెల్లఁ దూల్పఁ దగు సారమహామహిమంబు లెంచఁగన్. 63