చతుర్థాంకము.
59
[ఆకాశము చూచుచు] స్వామీ ! నారాయణమూర్తీ, ఈనాయనను జగ్గమ్మకు ఎట్లు చేర్పించెదవో ! [రాణి నుద్దేశించి] నాతల్లీ,
ఉ. రావులవారు నేర్పిన పరప్రతిఘాతనవిద్య లెల్ల బా
గౌ వినియుక్తి గొల్పెద ; నపాయము లేని యుపాయ యుక్తిమై
నేవగ నైనఁ జేరిచెద నీకొడుకున్ బినతల్లిసందిటన్,
భావజ బాలభావ పరిభావుక రూప మహ: ప్రభావునిన్. ౬౬
[అని శిశువును ఎత్తుకొన్నదై నేపథ్యద్వారము వఱకు రాణి లోనగువారు కూడవచ్చి చూచుచుండఁగా నిష్క్రమించును.
రాణి. - [మోమున చేలాంచల ముంచుకొని యేడ్చి] మానాయనకు నాకును ఈవిధమున ఋణము తీఱిపోయినది.]
[అందఱు ఏడ్తురు.
పురో. భా. - అమ్మా ! ఏడువకు. నీబిడ్డఁడు నీచెల్లెలికడ క్షేమముగా వర్థిల్లును. ఏడువకు మాతల్లి, ఏడువకు.
రాణి. - [మఱియు మఱియు ఏడ్చి కనులు తుడుచుకొనుచు] అవ్వా ! తమకును మాకును గూడ నిటనే యిట్లు ఋణము తీఱినదా ?
పురో. భా. - కాల మట్లు వచ్చినది నాతల్లీ ! అయినను ఇప్పు డైనను పరమేశ్వరుఁడు మనలను గావరాదా?
రాణి. అవ్వా, ఎప్పటికైనను, మన మెడబాయవలసినదే గదా ? తమరు ఈపేరఁటాండ్రతో వెళ్లవచ్చును.
పురో. భా. - ఔను మాతల్లీ.
[అని దు:ఖదు:ఖముగా ఆవిప్రపురంధ్రులతోడ నిష్క్రమించును. కామాక్షి దత్తములం గొని వెంట నేఁగును.
రాణి. - బాలికలారా, వీరపత్నులకు మనకు ఈ దీనత్వము తగదు. మనము మన ప్రాణేశ్వరులు పోవుతావునకు వారికన్న ముందే పోయి అచట వారికి స్వాగతము చెప్పవలసినవారము. అందులకు సిద్ధపపడుదుము రండు.
[అందఱు నిష్క్రమింతురు.
___________
