11. హిందూ సంప్రదాయం
పూర్వాధ్యాయాల్లో మన క్యాతలిక్ సిద్ధాంతంప్రకారం వరప్రసాదమంటే యేమిటో వివరించాం. కాని మనం భారతీయ క్రైస్తవులం. ఈ భారతదేశంలో హిందూసంప్రదాయం ప్రధానమైంది. హైందవ మహరులూ వరప్రసాదాన్ని గూర్చి బోధించారు. హైందవ భక్తులూ వరప్రసాద జీవితం జీవించారు, జీవిస్తున్నారు. కనుక హైందవ సంప్రదాయం ప్రకారం వరప్రసాద జీవితం ఏలా వుంటుందో తెలిసికోవడం గూడ అవసరం. ఇక, మత విషయాలు వచ్చినపుడు మన క్యాతలిక్ సమాజంలో లాగ హిందువులలో ఏకాభిప్రాయమూ, ఏకబోధలంటూ వుండవు. ఐనా పదిమందికీ అంగీకారమైన భావాలను మాత్రమే ఇక్కడ సంగ్రహంగా పొందుపరుస్తున్నాం.
1. శబాలు
మామూలుగా హిందూ సంప్రదాయం వరప్రసాదానికి నాలు పేర్లు వాడుతుంది. 1. అనుగ్రహం : ఈ శబ్దానికి భగవంతుడే మనలను చేపట్టడం అని భావం, 2. ప్రసాదం: ఈ శబ్దానికి వెలుగుతో కూడిన శాంతి అని అర్థం. ఈ శాంతిభగవంతుడిచ్చే వరం. 3. కృపః & శబ్దానికి నెనరు అని అర్థం. 4. పుష్టి : అనగా పెంపచెందడం. ఈ శబ్దాన్ని వల్లభాచార్యుడు మాత్రమే వాడాడు.
2. ప్రాథమిక విషయాలు
హిందూ సంప్రదాయం రెండు ప్రధాన సిద్ధాంతాల మీద ఆధారపడివుంటుంది, 1. నరుడూ దేవుడూ ఒకటే. నరునికీ దేవునికీ భేదంలేదు. "త్వమే వాహం"- నీవే నేను - అని ఉపనిషత్తులు చెప్తాయి. 2. నరుడు భగవంతుడి నుండి వేరైపోయి పునర్జన్మ లెత్తుతూంటాడు. కర్మబంధాలలో తగులకొంటూంటాడు. మాయవలన నేను వేరు, భగవంతుడు వేరు అనిభ్రాంతిపడుతూంటాడు. అతడు నేనూ భగవంతుట్టేనని గుర్తించినపుడు మళ్ళీ ఆ భగవంతునితో ఐక్యమైపోతాడు. అదే ముక్తి.
1. దివ్యత్వం
: మనం వరప్రసాదం ద్వారా దివ్యత్వం పొందుతామని నమ్ముతాం. హిందువలు ఈలా అనరు. నరుడు స్వతస్సిద్దంగానే భగవంతుని అంశ, వరప్రసాదం వలన మనం పూర్వం ఏ భగవంతునికి చెందామో మళ్ళీ ఆ భగవంతునితో ఐక్యమైపోతాం. భగవంతుడు మన మీద దయదలచి తన వరప్రసాదాన్ని ఉచితంగా ఈయడు. మనకు దానిమీద జన్మహక్కు వుంది. మనం భగవంతునికీ దత్తపుత్రులం గాము. దివ్యపుణ్యాలు, నైతిక పుణ్యాలు, వరాలు ఇవేవీ లేవు. అసలు మనమే దేవుళ్ళమైనపుడు ఇవన్నీ యెందుకు?
