పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/264

వంజరుని కథ

203

⁠

జాతులఁ గాంచి రున్నతవిదారుల, నీక్రియ భోజవంశ మ త్యాతతకీర్తి నొప్పె భరతాన్వయసన్నిభమై జగంబునన్.

⁠ 173

క.⁠

ఈభోజరాజచరితము భూభువనమునందు నిఖిలపుణ్యాస్పదమై శోభిల్లు నధికతేజో లాభంబుల నిచ్చు శ్రోతలకు వక్తలకున్.

⁠ 174

వ.⁠

అని భోజరాజీయంబు నెయ్యంబున నాద్యంతంబు నత్యంతహృద్యంబుగా నుపన్యసించి.

⁠ 175

సీ.⁠

అత్రిపుత్రుండు పవిత్రచరిత్రుండు        వితతతపోమార్గసతతతపధికుఁ డజ్ఞానదూరుఁ డతిజ్ఞానసారుఁ        [1]డంతర్వైరివిదళనాఖర్వబలుఁడుఁ జిరతరాయుష్మంతుఁ డురుతరస్వాంతుఁ డ        ష్టాంగయోగప్రియాసంగతుండు లక్ష్మీనివాసుండు లక్ష్మీనిరాసుండు        నిఖిలాశ్రితవ్రాతసుఖకరుండు

⁠

ఆ.⁠

నజరు డచలుం డనఘుఁ డజుఁడు దత్తాత్రేయ మునివరుండు దనకు వినతుఁ డైన మహుని వీడుకొల్పి మహితకృపాదృఙ్మ రీచు లెసఁగ బుధులఁ బ్రోచుచుండె.

⁠ 176

క.⁠

దత్తాత్రేయప్రోక్త ము దాత్తసుకృతభోగవిశ్రుతసునీతిపదా యత్తంబై యితిహాసము క్రొత్త గదే భూమి ననుచుఁ గొనియాడంగన్.

⁠ 177

క.⁠

ఆచక్రవాళ మాసృ ర్వీచక్రం, బాశశాంకతిగ్మమయూఖం,

⁠

1. డంతర్వేది