పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/240

వంజరుని కథ

179

⁠

చేతఁ జక్కనగు, నందుఁ బొండనిన మిమ్ముఁ గాన వచ్చితి, మని యంత వృత్తాంతంబును జెప్పి యవ్విప్రుండు మఱియు ని ట్లనియె.

⁠ 24

క.⁠

'మానలువుర వర్తనములు వీను లలర మీరుఁ దొలుత వింటిర కాదే యీనారీరత్నము మా లో నెవ్వరి కర్హమగుఁ [1]దెలుపరే కరుణన్.'

⁠ 25

మ.⁠

అని భూదేవుఁడు పల్క వంజరనరేంద్రాధీశ్వరుం 'డేనుఁ జె ప్పిన మీ రండఱు సమ్మతించెదరె, యీ బింబోష్ఠి మీలోన నొ క్కని సొ మ్మయ్యెడిఁ గాన మాన రితరుల్ కామాతురస్వాంతులై పెనఁగం బడ్డ సమంద మయ్యెడుఁ జుఁడీ పెన్పోరులై' నావుడున్.

⁠ 26

క.⁠

వినుతయశా! తగవునకుం జని యోడిననరుఁడు ముదిసి చచ్చిన వగవం బని లేదు బుద్ధిమంతుల కనునానుడి వినమె యింత యన నేమిటికిన్.

⁠ 27

తే.⁠

మీరు నిఖిలార్థవేదులు మీరు చెప్పి నట్లు గా దని త్రిప్పంగ నగునె మాకు ననుచు నండఱు నేకవాక్యముగఁ బల్క వారిదెసఁ జూచి యా రాజవల్లభుండు.

⁠ 28

సీ.⁠

పూఁబోడి నెక్కటిఁ బుట్టించుటకు హేతు        వైతి గావునఁ దండ్రి వగుదు విప్ర! వనజాక్షి పుట్టుతోడన నీవుఁ బుట్టితి        కాన సోదరుఁడవు క్షత్రియుండ! యువతి గల్గినఁ బూని యుత్తరక్రియలు సే        యుటఁ దనూజుఁడవు వైశ్యుండ! నీవు లలనకు నున్నకాలము కూడుఁ జీరయు        నడిపి చచ్చినఁ గట్టె లిడుటఁజేసి

⁠

1. దెలుపవే