పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/191

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

130

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 5


ఆ.

రాతిబొమ్మకైనఁ జైతన్య మొనరించి
కరఁగఁజేయవచ్చుఁ గాని మఱియు
రమణిదైన యంతరంగంబు గరఁగింప
నంగభవునికైన నలవి గాదు.'

133


క.

అని చెప్ప నాతపస్విని;
విని రాజతనూభవుండు వెఱ గందుచు న
య్యనుమతి నెవ్వఁడొకో తో
డ్కొని చని కడు దుఃఖపఱిచెఁ గుత్సితవృత్తిన్.

134


చ.

అని తలపోసి నెమ్మనమునందు జనించు వియోగశోక మ
వ్వనితకుఁ దోఁపనీక మృదువాక్యపురస్సరవస్తుసంపదల్
తనరఁగ నిచ్చి పంపి, త్వరితంబున నయ్యజవక్షుప్రోలికిన్
జని కనియెన్ వ్రతస్థయగు చాన నిజాంగనఁ జారులోచనన్.

135


వ.

అనుమతియుఁ దన శివారాధనంబు ఫలించెఁ గదా యని ప్రమోదంబు నొంది
నాథురాకకు సంతసించి యతని నుద్దేశించి.

136


చ.

'కటకటఁ గుంభి వీకుఁ జెలికాఁడని నీవెనువెంటఁ ద్రిప్పఁగా
నిటువలె నయ్యె నింక నిటు లేటికి మాటలు విన్నుఁ జూడఁగాం
చుటఁ గృతకృత్య నైతి' ననుచుఁ వెస డగ్గఱ నేఁగి వానిఁ గౌఁ
గిటఁ గదియంపఁ దజ్జనని క్లేశము నొందుచుఁ జేరి యిట్లనున్.

137


క.

'అమ్మమ్మ! యేల బ్రమసితి
విమ్మనుజాధిపుఁడు నీకు నెక్కడి మగఁడే!
యుమ్మలిక యుడిగి రమ్మా,
కొమ్మ! వినియెనేనిఁ గుంభి కోపించుఁ జుమీ!'

138


ఆ.

అనినఁ దల్లిఁ జూచి 'యరయిక లేనివా
క్యంబుగాక, పాపకర్ముఁడైన
కుంభిఁ బెద్దఁజేసికొని యుత్తమక్షత్ర
వంశజాతు నితని వదలఁదగునె?

139


క.

నాకింక నితనితోడిది
లోకము, నీ వరుగు' మనిన లోలాక్షి మదిన్