పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/173

112

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 5

వ.⁠

ఇత్తెఱంగునం దమ తమ చిత్తంబుల కెట్లు దోఁచె నట్ల పలుకుచున్న యన్నర నాథలోకంబు నాలోకించి సారాసారవివేకదక్షుం డగు నజవక్షుండు సకల మహీభారభరణసమర్థంబగు తన హస్తం బెత్తి కలకలంబు పారించి వారి కి ట్లనియె.

⁠ 17

ఉ.⁠

అంబరవీథి నీ కృతక హంసిక వాఱఁగ; దీని కంఠభా గంబునఁ బొల్చు రత్నపదకం బొక దివ్యశరంబునందు లీ లం [1]బడనేసి యీక్షితితలంబుపయిం బడకుండఁ బాణిప ద్మంబునఁ దిట్టు నే నృపుఁ డతండు వరుండగు మత్తనూజకున్.

⁠ 18

క.⁠

అని పలికినంత విప్రులు మును పెట్టిన పుణ్యలగ్నమున హంసం బా వనితావతంసమగు న య్యనుమతి మోచికొని పాఱె నంబరవీథిన్.

⁠ 19

చ.⁠

తడఁబడ నప్పు డొండొరులఁ దాఁకుచు దిగ్గన లేచి విండ్ల నె క్కిడియెడువారు, నెక్కిడక యేయఁ దొడంగెడివారు, నెద్దియుం దడవక విండు లేతెతి బెడిదంబుగ మీఁదికి వైచువారు, సం దడిఁ బడలేక పాసి యుచితస్థితిఁ జూచుచు నుండువారలున్.

⁠ 20

క.⁠

మిడుతల గతి, సురగరువలిఁ బొడమిన కారాకుగముల పోలికి, ఱెక్కల్ వడసిన భుజగంబుల కై వడిఁ దఱచుగ నమ్ము లేయువారును దివికిన్.

⁠ 21

క.⁠

ఈ తఱచు టంపగము లా నాతిఁ దగులకుండ మున్నొనర్చిన గేహీ భూతరచన గడు మెఱసెం బో తిరముగ ననుచు మెచ్చి పొగడెడువారున్.

⁠ 22

క.⁠

వడి గల్గి హంసగతికిం గడవఁ బఱచువారు, నదియ గతిగా నాసల్

⁠

1. బడినేసి