పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/163

102

భోజరాజీయము ఆశ్వా. 4

⁠

డినఁ దగ దంచు ని ట్లనియె 'డెందము చందము నీకు నెటొకో కనుఁగొన వల్లనాఁడు తమి గాంచి ప్రబుద్ధుఁడ వైతె యింతలోన్.

⁠ 153

క.⁠

ఎఱుఁగనివారి యెదురఁ బలె నఱిముఱి మెఱమెచ్చుమాట లాడఁగ నేలా నెఱవాది వగుదు నీ లా గెఱుఁగమె ముని ముచ్చుఁదనము లేమిటి కింకన్.

⁠ 154

సీ.⁠

సన్న్యస్తచిత్తుల సంసర్గఁ గరకకా        యలు కొన్ని నమలితో, యంత కంత కశనంబు దఱిగి దేహము కొవ్వు చెఱచితో,        యిల్లాలికన్నుల కింత వెఱతొ, యిటు నటుఁ బో నని యే యింతి కైనను        బాసలు చేసితొ, బలిమిగాను వీథులఁ దిరుగంగ వెసఁ దలారులు పట్టి        కొజ్జాను జేసిరో సజ్జవారి,

⁠

ఆ.⁠

యూర కేల నన్నుఁ జేర వింతవిరక్తి పరుఁడ వెట్లు నన్నుఁ బట్టి పెనఁగి తల్లనాఁడు? నాఁటి యుల్లంబుపొగరు నేఁ డెందుఁ బోయె మదనుఁ డేమి యయ్యె?

⁠ 155

క.⁠

అటు గాక దుష్టనిగ్రహ పటుబాహాబలుఁడు నాదుభర్త యగుట న న్నిట నీవు గదియ నోడెదో కటకట! మగతనము లేదుగా నీయందున్.

⁠ 156

క.⁠

వెఱవకు మత్ప్రియునకు ని త్తెఱఁ గెఱిఁగించి మఱి యరుగుదెంచితి; నీ వీ పిఱికితన ముడిగి నను డ గ్గఱుమా పోవలయు నాకుఁ గడుఁ దడ వయ్యెన్. '

⁠ 157

ఉ.⁠

నావుడు నాద్విజుండు 'మును నా కటు చేసినబాస దప్ప కి ట్లీవనజాక్షి వచ్చి తగ నిప్పుడు నెట్టుకొనం దొడంగె నే

⁠