పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/158

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మదనరేఖ కథ

97


పతిభక్తివిరతలగు న
య్యతివలు గైకొనరు గాక యాదుర్గుణముల్.

117


క.

పతి దన కేడుగడయ గాఁ
బతియానతి మౌళిఁ బూని పతిచిత్తం బే
గతి నుండు నట్ల మెలఁగెడు
సతి గల్గినఁ బుణ్యగతి సుసాధ్యము పతికిన్.

118


వ.

ఇట్లు నడవక.

119


చ.

పెనిమిటిఁ దిట్టుచున్ సతులఁ బ్రేల్చుచుఁ బండులు గీటుకొంచు స
జ్జనుల నిరాకరించుచు నసత్యము లాడుచుఁ గన్నవారితో
డన కలహించుదున్ జోరనిఠావులు చొచ్చుచు విందు వీడు వ
చ్చినఁ దల యంటఁ గట్టుకొని జిఱ్ఱునఁ జీదుచు బిట్టు మూల్గుచున్.

120


చ.

తన కడుపార ము న్గుడిచి తా నొకనాఁడును గూటిపొంతఁబో
వనియది వోలె మోము దిగవైచుచు నూరకె కాళు లీడ్చుచున్
వనరుచు నింటివాకిటికి వచ్చినవారలముందటం దగం
బనివడి లేమి చెప్పుచు నభాగ్యుఁడు వీఁ డని భర్త దూఱుచున్.

121


ఆ.

భాండశుద్ధి లేక పరగ దేవాతిధి
పూజనములపొంతఁ బోక నీచ
వర్తనమున మెలఁగు వనిత ప్రాణేశున
కుభయలోకహాని యొనరఁ జేయు.

122


క.

కావునఁ బురుషుల కెందును
భూవల్లభ! మేలుఁ గీడుఁ బొందించుటకున్
భావింప ముఖ్యహేతువు
లావనితాజనుల కాక యన్యులు గలరే.

123


ఆ.

అధిప నానిమిత్తమై నీకుఁ బాపంబు
సంభవించుపనికిఁ జాలఁ గాన
నింత చెప్ప వలసె నింక నీ తలఁ పెట్టి
దట్ల చేయుదాన నాన తిమ్ము.'

124