పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/122

పుష్పగంధి కధ

61

⁠

యిప్పడతిం గరగ్రహణ మెవ్వఁడు చేసె నతండు లేఁ డగుం దప్పదు బ్రహ్మరాక్షసుకతంబునఁ దొమ్మిదినాళ్ళనాఁటికిన్.

⁠ 23

క.⁠

అని చెప్పినఁ గర్ణద్వయ మును జూఁడినచంద మైన మూర్చాగతుఁడై జనవిభుఁడు కొంతతడవున కు నొకించుక తెలిసి యెలుఁగు కుత్తుక దగులన్.

⁠ 24

సీ.⁠

కొడుకు పుట్టెడు నని కొండంత యాసలో        నుండంగఁ దుదిఁ గూఁతు రుద్భవించె, నది యైనఁ గన్నులయెదుర నెమ్మది నున్న        నుల్లంబు గొండొక యూరడిల్లుఁ, బరమేశుఁ డిదియును బట్టక పోఁ జేసె        నట్టినందన యీఁగి యరయ నెద్ది సంతతి లేనినాఁ డింత యెఱుంగము        కడపట దుఃఖంబు గట్టెఁ దెచ్చి

⁠

ఆ.⁠

యేమి చేయువాఁడ, నిమ్మహాదురవస్థ నెట్టి భంగి నపనయించువాఁడ' ననుచు వగవఁ దొడఁగె నారాజపుంగవుఁ డరుల కైన నాత్మ నడలు వొడమ.

⁠ 25

క.⁠

అంతయుఁ గనుఁగొని విప్రులు 'వింత లె భూజనుల కరయ విధికృతములు, మీ రింతటి పనికై యే లొకొ చింతించెద రయ్య ధీరచిత్తుల రయ్యున్

⁠ 26

క.⁠

తనయోత్సవసమయం బిది జననాయక! నీకు శోకసమయమె వగవం బని లేదు లెమ్ము శీఘ్రం బున నడుపుము జాతకర్మములు సకలంబున్.

⁠ 27

ఉ.⁠

ఇం కొకనాఁడు వచ్చుపని కిప్పుడు యింత దలంక నేల? మీ వంకఁ గృపావిధేయుఁ డగువాఁ డొకపుణ్యుఁడు గల్గె నేని న

⁠